خلاصه ماشینی:
معبد زیبائی محمود شاهرخی(جذبه) باز آمد عید و شد فصل بهار باد نو روز بصحرا بر خاست از هوا سورت سرما بنشست و ز زمین نرگس شهلا برخاست باز اندر دل ذرات وجود شوق مرموز شکفتن زد جوش باز غوغای دل انگیز حیات هر طرف بانگ بر آورد و خروش قمری از باغ بر آورد نوا بلبل از باغ غزل خواند و سرود ابر نالید و ببارید بدشت قطره پوئید بدل گشت برود رود چونان شتری سر کش و مست کف بلب نعره زنان راه سپرد گرم و پوینده و پر جوش و خروش رفت تا رخت سوی دریا برد ژاله در جام شقایق گوئی شده از تابش خور برکه نور عکس خورشید در آئینه باغ چون شعاعی است ز منشور بلور باغ این مینوی جان معبد مهر جلوه روح اهورائی ماست این همه منظر زیبا و بدیع در خور چشم تماشائی ماست همچو خون عاطفه گرم بهار میدود در رگ اندیشه من نم امید ز اعماق حیات جذب گردد به رگ و ریشه من رنگ گیرند ز نو خاطره‌ها در فضای دل سوائی من یادم آید غم مهجوری تو قصه غربت و تنهائی من ناله‌ها گشت مبدل بخروش از زمیبن شور قیامت برخاست آه ای همم سفروادی شب رنج آن بادیه‌ها یادت هست هیچ ای مرغ رها گشته ز دام یاد بی مهری صیادت هست یاد داری که بدوران ستم مهر خاموشیمان بر لب بود نه چراغی نه امید سحری جانمان خسته ز رنج شب بود آشنا لیک ز هم بیگانه جمع ما مجمع تنهایان بود درد من بود ز چشم تو نهان رنج تو نیز ز من پنهان بود ناگهان از نفس روح خدا صبح طالع شد و ظلمت برخاست قطره‌ها سیل خروشان گشتند در گذر گه چو بهم پیوستند آنگه از قدرت بنیان کن خویش سد روئین ستم بشکستند اینک ای همسفر وادی نور بهر شکرانه به خدمت بر خیز پاسدار همه خوبیها باش با بدیها و کژیها بستیز شکر ایزد که به پایان آمد دور نومیدی و تنهائیها خیز تا گرم نیایش گردیم در دل معبد زیبائها صدام،صدام جعفر حمیدی صدام!صدام!
(
, 
, 
)
