خلاصه ماشینی:
"کسی که ضمن اعتقاد به خدا، وحی الهی را انکار کند، ممکن است با این حال اعتقاد داشته باشد که عقل انسان کافیست تا به اثبات رساند که خدا از روی عنایت، آفریده های خویش را ضبط و مهار می کند.
در حقیقت، کسی که دئیست به معنای اصلی کلمه باشد، ممکن است تأکید کند که وجود متعال جهان آفرین، به ضبط و مهارکردن عنایت آمیز آفریده های خویش اکتفا نمی کند; بلکه عقل به ما نشان می دهد که او سراپا نیک و عادل است و برای انسان ها پاداش و کیفر اخروی در نظر گرفته است.
او معتقد بود که این مفاهیم اولیه، در کنه همه سنت های دینی وجود دارد و یک دین جهان شمول و فطری را تشکیل می دهند که تنها به وسیله عقل انسان دریافت شده است.
ریشه های فعلی هندو اروپایی و هندو ایرانی زیادی وجود دارند که ممکن است نام فروشی ها از آنها گرفته شود; و محققان در گزینش از میان این ریشه ها دو گروه شده اند: کسانی که گمان می کنند مفهوم فروشی، پیش ـ زرتشتی است و در کیش زرتشت جذب شده است، و کسانی که فکر می کنند این مفهوم از کیش زرتشت برخاسته و بعدا عناصر مهجور بیشتری را به خود جذب کرده است.
هر متن نیایشی، تکریم خود را از فروشی ها با کلمات سی روزه (Sâ¦ro¦za)اول و دوم بیان می کند و این موجودات به طور مرتب در تقویم نامه های اعمال دینی به زبان فارسی میانه که در آنها اشائونم فروشیو (as§a¦onamfravas§ayo¦)ی اوستایی توسط ارتا (از فارسی باستانarta¦vanam ) فروهر یا فروش (arta¦ frawahr or frawas§)اجرا می شد، مورد استغاثه قرار گرفته است."