چکیده:
جنبش جهانی زنان و تبعات آن طی قرن بیست و یکم، و به صورتی سازمان یافته، اما با نگرشی التقاطی، منجر به صدور بیانیهای شد که
اجرای آن در بسیاری از کشورها، به ویژه کشورهای اسلامی، غیرممکن بود. حضور بانوان شیعه به عرصههای بینالمللی زنان، آن هم در
عصر حاکمیت اندیشههای فمینیستی، ضرورت سیاستهایی را آشکار ساخت که بر اساس آنها، باید با این نوع سازمانها مرتبط شد و بر
تصمیمسازی و رویکردهای مهم در سطح بینالملل فائق آمد. در این مقاله، که مستخرج از طرح «بررسی نحوه همکاریهای زنان
جمهوری اسلامی ایران با سازمانهای بینالمللی زنان مسلمان» است، تلاش شده است ضمن شناسایی سازمانهای غیر دولتی زنان
مسلمان در جهان، به تعریف دامنه همکاری با آنها، بنا به ماهیت عملکردشان پرداخته شود. نتیجه این مقاله اولویتبندی سازمانهای
زنان مسلمان بر اساس رفتارهای مشترک جهانی آنها در تصمیمسازیهای بینالمللی است.
خلاصه ماشینی:
در جمهوری اسلامی ایران، «شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان» شورای عالی انقلاب فرهنگی، که نقش سیاستگذاری در امور زنان را به عهده دارد، در زمانی که ریاست سازمان کنفرانس اسلامی به عهده ایران بود، خود را موظف دید برای تحقق این هدف فراگیر میان کشورهای اسلامی، به شناسایی سازمانهای زنان در کشورهای اسلامی، سازمان غیردولتی زنان مسلمان در سایر کشورها و همچنین سازمانهای غیردولتی زنان در کشورهایی که لزوما فعالیت اسلامی ندارند اما با اهداف اسلامی ما در تقابل نیستند و میتوانند در محافل بینالمللی به عنوان متحد عمل کنند برآید، تا بدین وسیله، بستر ارتباط مؤثر را ابتدا میان این سازمانها ایجاد نماید و سپس به هماهنگی میان آنها به منظور تحول در استراتژیهای جهانی در خصوص زنان بپردازد.
اما با وجود این، به دلیل آنکه اهداف آن در جهت مشارکت زنان مسلمان در سطح رهبری جهانی است و سازمانی با نفوذ در قاره آمریکا است، ارتباط با آن در اولویت اول ارتباطاتی سیاستهای بینالملل زنان جمهوری اسلامی قرار دارد.
ارتباط با این سازمان به آن دلیل در اولویت بعدی است که فعالیت آن در جهت اهداف کشورهای اسلامی قرار دارد و از این رو، میتوان بخش زنان آن مرکز را فعال کرد.
ارتباط با این مرکز از آن نظر در اولویت دوم قرار گرفته است که منطقه وسیعی از کشورهای اسلامی را زیر پوشش دارد و در عین حال که با سازمان ملل در ارتباط است، اما لزوما تمامی اهداف آن سازمان را با همان ماهیت پیگیری نمیکند.
کمتر میتوان سازمان یا مرکزی را با فعالیت بینالمللی یا منطقهای پیدا کرد که علیرغم داشتن انگیزههای اسلامی، با هدف اثرگذاری بر کنوانسیونهای جهانی مربوط به زنان و تلاش برای اعمال قوانین و مقررات اسلامی تشکیل شده باشد.