خلاصه ماشینی:
"وزیر بازرگانی این موضوع را در نطق اختتامیه سیزدهمین نمایشگاه بین المللی تهران به شکلی تقریبا صریح مطرح کرد و ضمن اشاره به اینکه«برخی از کشورها به منظور اعلام همبستگی با ما حضور خود را اعلام میکنند»گفت: «اشباع حجم مبادلات با برخی از کشورها جایی برای افزایش ان باقی نگذاشته است و به همین دلیل چنین کشورهایی اغلب با عکس و پوستر در نمایشگاه شرکت میکنند».
این وابستگی و ارتباط،اگر به شکل درست باشد کما اینکه اندیشه اختصاص سهمی از کل صادرات به هر کشور به کالاهای غیرنفتی،از بنیان درست است-بسیار بجا و سنجیده است ولی با عملکرد فعلی،متأسفانه صادرات غیرنفتی ایران به خاطر برخورد نادرست و یکجانبه-تأکید ارز آوری سریع-با آن،به شکل محصولاتی رنگ باخته،گران و کالای اجباری درمیآید و نه تنها سبب گسترش مبادلات و کسب درآمد خارجی برای کشور نمیشود،بلکه به عاملی بازدارنده در رونق تجارت خارجی بدل میشود.
ما اتومبیل را مونتاژ میکنیم تا آن را به بهایی شاید ارزانتر از موتور سیکلت بفروشیم فقط برای آنکه سطح اشتغال را حفظ کنیم؟آیا راجع به تبعات آن،مثلا قولی که در مورد تأمین لوازم یدکی میدهیم اندیشیدهایم؟باید از مسئولین بازرگانی خارجی که بسیار فعالانه و بجا نسبت به افزایش صادرات غیرنفتی ایران پیگیری نشان میدهند،پرسید که آیا تاکنون هیچ بررسی کردهاند چرا در کشوری که نیروی کار فراوان و منابعی عظیم دارد تولید برای صادرات تا این حد گران تمام میشود؟آیا این درست است که بهای اعلام شده تخم کدو جهت صادرات 6 برابر بهای جهانی آن بوده است؟سؤالهایی از این دست فراوان است."