خلاصه ماشینی:
"موارد دیگری نیز در گذشته وجود داشته است که از آن جمله لغو کاربرد سیستم تسلیحاتی «اسکای بلت»در سال 1962 از سوی ایالات متحده،تصمیم به استفاده از بمبهای نوترونی در اروپای غربی در سال 1978،اعمال فشار برای عدم اجرای پروژه لولهکشی گاز از سیبری به اروپای غربی در سال 1982،مطرح شدن ابتکار دفاع استراتژیک توسط رونالد ریگان رئیسجمهور آمریکا، عملیات نظامی آمریکا در گرانادا در سال 1983 و پیشنهاد سال 1985 دایر بر گسترش حدود مذاکرات سالت(2)،را میتوان ذکر کرد.
موضوعی مانند کاربرد سلاحهای هستهای میانبرد، مسألهای است که به اتحادیه آتلانتیک ارتباط دارد،معذالک انجام چنین اقدامی مستلزم آنست که گفتگوهایی نیز با انگلستان بهعمل آید که در آن مشکلات ویژه این کشور و روابط خاص آن با ایالات متحده آمریکا مورد توجه قرار گرفته باشد.
پرزیدنت کارتر در تصمیم نهایی خود علیرغم آنکه انگلستان ممکنست هنوز برخی از عملیات آمریکا را که مورد مخالفت سایر دولتهای اروپائی میباشد،مانند حمایتش از حمله آمریکا به لیبی،تأیید کند،تشابه کامل منافع و برداشتهای این کشور با ایالات متحده آمریکا مسلما امکانپذیر نیست.
این روش که در آمریکا مرسوم شده است و در مورد برنامه «اصل چهار»ترومن،ابتکارات ارائه شده در مسئله خاورمیانه و یا ابراز نشانههائی حاکی از اقدام شدید بر علیه تروریسم نیز بکار رفته است،فرصتی را برای تبادل نظر جدی و قبلی با دولتهای دوست باقی نمیگذارد،حتی اگر منافع دولتهای مزبور تحت تاثیر این اقدامات قرار گیرد.
هرقدر هم کوششهای اروپائیان برای بازداشتن آمریکا از عملی که واشنگتن آنرا در جهت منافع خود تلقی میکند شدید باشد، فقط موجب ترویج و توسعه این فکر میشود که اروپا ضعیف است و ایالات متحده آمریکا باید در روابط خود با این قاره تجدید نظر کند."