خلاصه ماشینی:
"میزان گستردگی این تودهها در جنوب غرب منطقه نسبت به شمال غرب و غرب بیشتر است و حدود نیمی از آبرفتهای دشت زاهدان بر اثر تجزیه و تخریب این سنگها تشکیل شده است.
این ماگما که ایجاد باتولیتهای زاهدان و تودههای متعددی به طرف جنوب غرب و شمال غرب نموده است،با روش پتاسیم،آرگون حدود 38 تا 39 میلیون سال سن دارد که منطبق بر الیگوسن میباشد.
در عینحال،نتیجه تحقیقات به عملآمده به شرح زیر است: الف-ژئومورفولوژی ساختمانی:منطقه زاهدان دشتی است صاف و هموار با شیبی ملایم در حدود 25 درجه که کوههای کموبیش مرتف عو خشن آن را محصور کردهاند و بهوسیله معابری در قالب درههای تکتونیکی بهسوی شمال،شمال غرب،جنوب،جنوب غرب و جنوب شرق به خارج راه مییابد.
ارتفاعات این منطقه را میتوان به سه بخش تقسیم کرد: (تصویرتصویر) الف-ارتفاعات بلند و ستیغهای2اطراف زاهدان(بخش شمال غرب، غرب و جنوب غرب)که بلندترین قله آن به 2555 متر(کوه لوچان در جنوب غرب)میرسد.
ج-مناطق کاملا پست و کمارتفاعتری که در بخش جنوب و جنوب شرقی منطقه دیده میشوند و به صورت تپههای4گنبدی شکل صاف و هموار درآمده است و اکثرا در شرف فرسودگی و تخریب کامل میباشند.
در ضلع جنوبی دره،حداقل سه (تصویرتصویر) کواستای بسیار جالب و تیپیک(عکس شماره 2)دیده میشود و رودخانه حرمک به صورت سوبسکانت8(اورتو کلینال)9یک فرورفتگی را در پای پیشانی و پرتگاه کواستاها بهوجود آورده است و شاید زیباترین نمونه مطالعاتی مجموعه ناهمواری کواستا را بتوان در این قسمت مشاهده کرد.
نفوذ ماگما(گدازه)در سازندها و چینخوردگیهای ناحیه نیز (8)- subsequent (9)- ortoclinal (تصویرتصویر) سبب ایجاد یکسری سیلها10و دایکهای موازی بهویژه در شمال شرق و غرب منطقه(جاده زاهدان-بم)شده است این پدیدهها نیز به وفور دیده میشود."