خلاصه ماشینی:
"»6به اقتضای غلبهی دولت اسمی از اسما و تجلی و ظهور حقیقتی از حقایق در دورهای از ادوار تاریخی، حضوری بر انسان حاصل میشود که در پرتو آن حضور و نوری که مبدأ آن حضور است،در باب اشیا و امور تفکر میکند و بر اثر حیرت و هیبت و هیمان ناشی از آن از عالم فانی دانش میگذرد و به عالم باقی میشتابد.
پس با منطق هرمنوتیک و سیر میان حضور و حصول میتوان به شرح و بیان و تفسیر اثر هنری،که مبتنی بر تخیل ابداعی یا تخیل حضوری است و در نسبت بیواسطه با اسم متجلی در هر دورهی تاریخی تحقق مییابد و با آن عالم به ظهور میآید و به تعبیری هر اثر هنری در آن به نحوی خاص آشکار میشود،پرداخت.
بدینسان متعاطی هرمنوتیک هنر،بیآن که اثر هنری را تحویل به مورد شناسایی(ابژه)کند،یا بر اصالت اصول و مبادی روشهای علمی(سوژه)اصرار ورزد، برگرفته از احمد ناطقی،تولد در زندان(تهران:انتشارات خانهی عکاسان ایران،1379)،صص 41-40 (به تصویر صفحه مراجعه شود) آن چنانکه در نحلههای پوزیتیویسم و دیگر نحلههای علم جدید مشاهده میشود،میتواند با حقیقتی که در آثار هنری ظهور یافته است انس حاصل کند و از این طریق به ادراک حقیقت حال و وجد و حوی حضور و وقت اصیل نایل آید.
عالم انسانی و هنری از نظر هیدگر در علمی که بر اثر مواجهه با اثر هنری به پیدایی میآید،معنای اثر هنری و عالمی که در اثر هنری بنیان نهاده شده و نیز حقیقتی که در آن ظهور دارد، بیواسطه نزد عالم عیان میشود و او خود را در حضور آن معنا و آن عالم و آن حقیقت مییابد."