خلاصه ماشینی:
"اینگونه برنامهها،جامع،چند جانبه و شامل دو زیر مجموعه هستند: زیر مجموعهی اول میتواند در جمعیت وسیعی به کار برده شود و هدفش بهبود مهارتهای زندگی(افزایش بهداشت روانی)است.
برنامهی آموزشی مهارتهای زندگی ریکساچ(1996)شامل بحثهای گروهی است که به منظور کسب مهارتهای ارتباطی و تعامل با دیگران،موقعیتی مناسب را فراهم میکند و موجب افزایش توانایی و اثربخشی افراد در رفتارهای بین فردی میشود.
مهارتهای رشد هویت/هدف در زندگی طبق نظر بروکز(گینتر،1999)،این طبقات کلی با هم ارتباط دارند و دارای ماهیتی پویا هستند؛بهطوری که تغییر در یکی از زمینهها و ابعاد میتواند،روی زمینههای دیگر تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد.
4. مهارتهای رشد هویت/هدف در زندگی شامل مهارتهای لازم برای افزایش رشد هویت فردی و شناخت عاطفی هنجانی،از جمله خود کنترلی،حفظ دیدگاه مثبت نسبت به خود،سازگاری با محیط،تعیین ارزشها،رشد نقش جنسیتی،و اتخاذ تصمیمات اخلاقی هستند.
این مهارتها عمدتا از بررسی و آگاهی از زمینههای روانی -اجتماعی،اخلاقی،رشد ایگو(خود)،و نیز از دیدگاه راجرز، مجموعه مهارتهای زندگی،نه تنها به توانمند ساختن افراد در زندگی حال میاندیشد،بلکه بر توانمندی آنان برای زندگی آینده نیز تأکید دارد و بر شکوفایی تواناییهای بالقوهی افراد مترکز است تمایل به خود شکوفایی ناشی میشود.
ج)مهارتهای مربوط به احساسات شامل آگاهی از اهمیت احساسات،آگاهی از تأثیر اظهار احساسات،توجه به خواستهها و آرزوها،احساس همدلی درونی، آگاهی از احساسات بدنی،توانایی تجربهی احساس لذت،عشق و محبت،آگاهی کامل داشتن از محدودیتها(مانند مرگ)، آرامشسازی و کنترل اضطراب و استرس،احساس پذیرش خود،و خود اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی در زمینهی ارتقا و افزایش سلامت کودکان و نوجوانان."