خلاصه ماشینی:
"سرمایهی اجتماعی و نقش آن در حیات اجتماعی و اقتصادی دکتر محمود شارعپور،عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران مقدمه در قرن حاضر،اقتصاد رونق یافته، اندازهی دولت رشد قابل توجهی کرده و در مقابل،قدرت شبکههای اجتماعی تا حدودی کاهش یافته است.
کارکردهای بالقوهی سرمایهی اجتماعی ادبیات مربوط به سرمایهی اجتماعی حاکی از آن است که این سرمایه میتواند، مجموعهای از اثرات اقتصادی و اجتماعی را به بار آورد: الف)این سرمایه میتواند سطح تولید ملی را افزایش دهد اگر بازار میخواهد عملکرد کارآمدی داشته باشد،مستلزم آن است که تعریف روشنی از حق مالکیت در جامعه وجود داشته درآورد،هزینهی انجام امور پائین،و اطلاعات مفیدی در دسترس باشد.
د)سرمایهی اجتماعی به سلامتی فرد منجر میشود مطالعات زیادی در کشورهای گوناگون، وجود رابطهی قوی و مثبتی را بین سرمایهی اجتماعی(پیوند نزدیک فردبا خانواده و دوستان)و سلامتی ثابت کرده است؛حتی با کنترل کردن اثر فقر.
و)سرمایهی اجتماعی به کارایی نهادهای دولتی و حکومتی کمک میکند تحقیقات انجام شده در کشورهایی نظیر ایتالیا و آلمان نشان میدهند،در مناطقی که اعتماد بالایی وجود دارد،میزان مشارکت در امور مدنی نیز بالاست و حکومت کیفیت بهتری دارد.
ز)سرمایهی اجتماعی ممکن است، موفقیت تحصیلی را آسان کند و از راههای متفاوت سبب تقویت آموزش و تحصیلات فرد شود بین محققان معاصر،جیمز کلمن بیشترین توجه را به رابطهی بین سرمایهی اجتماعی و آموزش و پرورش داشته است.
البته کلمن بیشتر توجه خود را به سرمایهی اجتماعی موجود در قلمرو خانواده معطوف کرده بود و بیشتر به تأثیر این نوع سرمایهی اجتماعی بر رشد شناختی دانش آموز توجه داشت."