خلاصه ماشینی:
"جالب اینکه یکی از حافظپژوهان بنام معاصر یعنی آقای بهاء الدین خرمشاهی نیز همانند خواجهی شیراز ظاهرا سفرهراسی و اضطراب جدایی دارند که خودشان نیز بر آن اعتراف کرده و میفرمایند: این بنده همیشه در وطن خواهد بود بیزار ز آمد و شدن خواهد بود هرگز نروم سفر مگر از دنیا آن هم به خلاف میل من خواهد بود بههرحال از آنچه که گذشت،وجود اضطراب جدایی در حافظ تایید میشود، ولی این اضطراب نه تنها او را از پای درنمیآورد،بلکه از طریق مکانیسم دفاعی والایش به شکوفایی و خلاقیت هنری او مبدل میشود و این مکانیسم هم دست با تمایلات عرفانی عاشقانهی او صدای سخن عشق او را یادگار ماندگار گنبد دوار میسازد و دوام او را بر جریدهی عالم ابدی میکند."