خلاصه ماشینی:
"برنامهی آموزشی همسالی و به کارگیری دیگر نیروها و استفاده از داوطلبان میتواند،به معلم تربیتبدنی عمومی کمک کند،بر ترس همراه با آموزش به فراگیرانی که دارای معلولیت هستند،غلبه کند.
فهرستی از افراد خدمتگزار تربیت بدنی مدرسههای ابتدایی تهیه و منتشر کنید تا والدین،افراد حرفهای و دانشآموزان بتوانند،دربارهی آمادگی جسمانی،اوقات فراغت،تفریحات سالم و فعالیتهای ورزشی برای کودکان دارای معلولیت یا بدون معلولیت،اطلاعات خود را با هم به مشارکت بگذارند یک صفحهی وب مخصوص تربیتبدنی مدرسههای ابتدایی ایجاد کنید و در آن،اطلاعات زیر را بگنجانید: -معرفی دانشآموزان برجسته یا شاخص تربیتبدنی در هر یک از کلاسهای مدرسه،هر ماه؛ -پیامهای تشکر12برای اعضای داوطلب،کاردانها،معلمان کلاسهای عمومی و مدیرانی که در طول اجرای برنامهی تربیت بدنی مدرسههای ابتدایی مفید بودهاند؛ -معرفی فعالیتهای بدنی متناسب با فصل،برای کودکان و خانوادهی آنها؛ -یافتن و ثبت نوارهای موسیقی مناسب برای استفاده در کلاس.
آیا نتیجهی ارزیابی آنها آنچه که در کلاس آموختهاند،منعکس میکند؟چگونه یک مدرسه با مدرسه دیگر مقایسه با مدرسههایی که تعداد کمتری دانشآموز دارند و یا وقت بیشتری به تربیتبدنی اختصاص میدهند چه نتیجهای خواهد داشت؟ ترس معلمان تربیتبدنی مدرسههایی که در کلاسهای خود در کنار دانشآموزانی معمولی، دانشآموزان معلول دارند،مضاعف است؛زیرا آنها احساس میکنند که پاسخگوی دو مکانیزم متفاوتند؛یکی معیار وابسته بر استانداردهای ارزیابی عمومی و دیگری معیار IPE .
معلم تربیتبدنی عمومی که از «بهترین اقدامها»در برنامهی خود استفاده میکند و دائما نشان داده است که در کلاس او آموزش کیفی ارائه میشود،برای کودکی که در کلاس تربیتبدنی به دستورالعملی متفاوت با دستورالعمل کلاس تربیت بدنی عمومی نیازمند است،احتمال بیشتری دارد که به یک تیم IEP فکر کند،تا معلمی که از «بهترین اقدامها» پیروی نمیکند."