خلاصه ماشینی:
"چاپ مقالاتی شبیه به این دو و علی الخصوص مقاله«بحران دموکراسی در ایران»از جانب نشریاتی که منتسب به جناحهای داخلی مخالفین اسلامی و انقلاب اسلامی هستند اصلا امری غیر مترقبه نیست و در فضای لیبرالیستی حاکم بر مطبوعات،کاملا متوقع است که نیشهای زهرآگین دشمنان و غیر دوستان نیز فرصت عمل پیدا کنند و بر روح و جان ما بنشینند،اما شگفتی هرچه هست آنجاست که از یکسو و با توجه با سابقه و تجربیاتی که غربزدگان و روشنفکران وابسته به غرب در کار مطبوعات دارند،علیرغم قلت عدد و عدم نفوذ و محبوبیت درمیان مردم، یکباره سیل نشریاتی تازه و مخالف خوان و مقالاتی که نسبت به احیای تفکر غربی متعهد هستند عرصه فرهنگ و ادب و هنر انقلاب را مورد تهدید قرار دادهاند و از سوی دیگر مع الاسف، بسیاری از نشریات وابسته به سازمانهای دولتی و نیمه دولتی نیز پشت انقلاب را خالی کردهاند و بعضا حتی آشکارا جانب انکار گرفتهاند.
در مقاله«بحران دموکراسی در ایران»-بهمن و اسفند 1368-نویسنده به بهانهء معرفی کتابی که اخیرا با همین نام در لندن به چاپ رسیده است مینویسد: «اکنون که رویدادهای شگرف چند سالهء اخیر،چه در ایران و چه در سایر مناطق جهان بویژه در کشورهای اروپای شرقی، پوسیدگی درونی رژیمهای استبدادی و نامتناسب بودن آنها را با زندگی معاصر آشکار کردهاند و مردم جهان شاهد فروپاشی یکبهیک آنها بودهاند و هیچ بعید نیست که جامعهء ما نیز با گرایش عام روی آوری به دموکراسی و حکومت پارلمانی همسو گردد و تصمیم بگیرد که از تعارف کم کند و بر مبلغ افزاید، یعنی فقط به روساختهای این نظام بسنده نکند بلکه زیرساختهای آن را هم به نحو مؤثر برقرار سازد."