خلاصه ماشینی:
"تجربهای در بازیهای سنتی زنانه نگاهی بر نمایش"راز عروسک" نوشته داوود فتحعلی بیگی و کارگردان ساسان مهرپویان تالار سنگلج جواد تولمی در میان تاریخ گمشده نمایش در ایران و زمانی که میرفت تا شکل و شمایل آنچه که از خودمان بود رنگ ببازد و تغییرات و دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی هنرمندان و خصوصا اهل ذوق و طرب را به سمت و سوی جرح و تعدیل بکشاند دستهجات طرب و بنگاههای شادمانی راه خود را دیگرگونه یافتند و نخواستند از مردم و گنجینههای خود جدا شوند.
در میان این تقلیدهای زنانه گروهی از زنان نیز بودند که نه به صورت دستهجات بلکه تنها در محافل خصوصی خود و در جایی که گرد هم میآمدند یا در جشنها و میهمانیهای خصوصی به برپائی برخی از این نوع نمایشها میپرداختند که در این میان با بهرهگیری از داستانهای عامیانهای که خود میساختند نمایش میدادند و حتی اگر مردی نیز در این داستان جای داشت نقش او را یکی از زنها با پوشیدن لباس مردانه و گذاشتن سبیل و درآوردن اداهای مردانه برعهده میگرفت و به این طریق مجلس را برپا میکردند که از این میان نمایشهای رایجی که امروزه هم در برخی از محافل زنانه به اجرا میرسد همچون"عمو سبزی فروش"،"زن دائی جون"و...
همچنین است بسیاری از نمایشهای سنتی و آئینی و به خصوص نمایشهای شادیآور ما برای استفاده از موقعیتهای طنز و مضحک و پدید آوردن اینگونه لحظات از مکالمات و برخی از واژهها که بعضا به شکل روزمره نیز در میان مردم رواج یافته است بهره گرفته میشده است؛نیز به خوبی و بسیار به جا در این نمایش مورد بهره قرار میگیرد به گونهای که این امر نه تنها خللی در اجرا ایجاد نمیکند بلکه موجب میشود تا نمایش از حالت یکنواختی و بعضا خستهکننده و بیروح نجات یابد."