خلاصه ماشینی:
"در کنار این مرکز،وزارت ارشاد و تلویزیون آن زمان هم به میان گود آمدند و کار تولید را پیش گرفتند؛تلاش هر کدام در روزهای نخست ورود این هنر-صنعت به ایران،قابلتقدیر است.
در آن زمان اگر یک فیلم 3 دقیقهیی تولید میکردیم،از فرط خوشحالی سر از پا نمیشناختیم،ولی حالا پس از گذشت حدود دو دهه به نقطهیی رسیدهایم که دیگر آن نووع نگاه به این هنر-صنعت ارزش ندارد،دیگر تولید 5 دقیقه انیمیشن و شرکت آن در چند جشنواره برای جواناننی که طالب گسترش این هنر هستند، ارزش نیست؛چرا؟به این خاطر که امروز برگ برنده در دست کسانی است که بیشترین مخاطب را جلب کنند و حرفشان شنوندهی بیشتری داشته باشد.
اگر پیشکسوتان آن موقع به دور خود و مراکزی که در آن کار میکردند حصار نمیکشیدند و اگر مدیران امر در سفرهای خارجی به جای تلف کردن وقت در جشنوارهها و فروشگاهها و خرید شیرینی و شکلات به دیدن استودیوهای تولید انیمیشن میرفتند و به فکر انتقال سیستمهای تولید انیمیشن میرفتند و به فکر انتقال سیستمهای تولید و آموزش این هنر-صنعت به ایران بودند، وضع تولید از اینکه هست بهتر بود."