خلاصه ماشینی:
"از آن جمله است: -اجتناب از هرگونه برخورد عینی با موضوع -رویکرد به عالم خیال و ذهن -و پدید آوردن فضایی به دور از هرگونه تعلقات مادی این طرز از بیان در قالب تصویر و دیگر نمودهای کاربردی آن مانند تزئینات معماری،نقوش روی سفال و فلز به مدت دهها قرن(به استثنای دورههای فترت که عواملی از جهانبینی هلنی بر آن تحمیل شد) ساختار فضای تجسمی جهان اسلام را دربرمیگیرد.
ولی از همان زمان و بهویژه در ایران(و بهطور یقین در دیگر کشورهای اسلامی نیز)شاهد تلاش نخبگانی هستیم که کوشش داشتند تا به دامان«بسته» و محتضر آکادمیسم اروپایی در نیاویزند و با حفظ ارزشهای فرهنگ تصویری و همچنین مدرنیسمی که ناگزیر از رویارویی با آن بودند،شالوده فرهنگ تصویری نوینی را فراهم آوردند که دارای اصالت، هویت ملی و جهانبینی معاصر باشد."