خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) ویژهنامه امروز به یاد زندهیاد جهانگیر ملک نوازنده باید به ساز شخصیت بدهد،نه ساز به نوازنده من،جهانگیر ملک،29 بهمن سال 1311 در خیابان شهباز تهران به دنیا آمدم،کودکیام مثل همه بچههای پایین شهر طی شد.
استاد از همان روز اول،درس آدم بودن را به من آموختند همیشه ما را به رعایت مسائل اخلاقی امر میکرد (به تصویر صفحه مراجعه شود) روز بعد به دروغ میگفتم«از جانب شما پیغامی داشتم!مثل اینکه با من کاری داشتید»و خلاصه هزار بهانه جورواجور...
دوست داری که نوازندگی این ساز را یاد بگیری»؟من که از شدت خوشحالی شوکه شده (به تصویر صفحه مراجعه شود) بودم با دستپاچگی خود را به استاد چسباندم.
استاد تهرانی بودند که به این ساز-که متأسفانه تا آن روز بسیار مورد بیمهری و حتی بیحرمتی جامعه قرار گرفته بود-شخصیت دادند.
در ابتدا با کدام یک از هنرمندان کار میکردید؟ ابتدای ورودم به رادیو با ارکستر ویژه که خود مشیر همایون (به تصویر صفحه مراجعه شود) سرپرست آن بود همکاری کردم.
چند روز پیش،خوانندهای ترانهای برای من خواند که به قول خودش خیلی هم از رادیو پخش شده بود که البته من به رویش نیاوردم ولی مثلا به آنانی که در آغاز راه خوانندگی هستند از مناعت طبع،آبروداری و بزرگواری محمودی خوانساری بگویید.
این گروه را که شما اشاره کردید،بازمیگردد به سالهای همیشه همه از من میپرسند که شما با حسین یا اسد الله برادر هستید؟جواب میدهم نه،فقط تشابه فامیلی داریم گذشته،یعنی وقتی که فستیوال هنری به نام جشن هنر شیراز برگزار میشد."