خلاصه ماشینی:
"انگیزهء پدیدآورندگان موسیقی غنائی نیز این بوده است که:مردم به ستارهشناسی گرایش داشتند و بر این اعتقاد بودند که ستارگان در حوادث جهان،خوبیها،بدیها،سعادتها و شقاوتها دخالت دارند.
قرار گرفتن موسیقی غنایی در معرض تحولات این پدیده در طول زمان دستخوش تحولات کمی و کیفی و فراز و نشیب بوده و چون مردمان دارای اغراض گوناگون بودند،این وسیله را در مورد غرض خاص خود به کار گرفته و در نتیجه انواع گوناگون و مختلفی از موسیقی غنائی پدید آمد.
منع اسلام از گسترش موسیقی غنائی حرام با پدیدار شدن اسلام و مخالفت آن با موسیقی غنائی متداول بین اهل گناه که وسیلهء فساد و انحراف جامعه بود،این نوع موسیقی از گسترش و پیشرفت باز ایستاد و در قوس نزول قرار گرفته و فقط موسیقی غنائی پسندیده در غالب اشعاری که دارای مضمون پسندیده بود، در مجالس عروسی و آواز شتربانان برای تنظیم سیر شتران و رجزخوانیها و نوحهسراییها حفظ شد،و قسم ناپسند آن رو به رکود رفت.
پس هیچ تفاوتی بین آنها نیست ولی عالمان عصر حاضر،لفظ موسیقی را به معنای صدای ابزار و آلات طرب استعمال میکنند که اخص از مفهوم لفظ غناست و در معجم الوسیط نیز همین بیان شده است.
ح-مقرون نبودن موسیقی غنائی با کلام و آلات در بدو پیدایش موسیقی غنائی در بدو پیدایش به ابزار و آلات مقررن نبود ولی چون پدیدآورندگان متوجه شدند که آنها در پرداختن و جا انداختن آوازها تأثیر و در نیکوتر شدن آن نقش مهمی دارند، لذا کلام و ابزار را با آن ضمیمه نمودند."