خلاصه ماشینی:
"برای افراد خوش خیالی که به قول معروف از فرنگ آمدهاند و با وضعیت سوررئالیستی پروژههای فرهنگی در مراکز دولتی این مرز پر گهر آشناییهای لازم را ندارند،چنین مطلبی،تکاندهنده و موجب ناباوری است اگر بشنوند که بسیاری از وسایل راهنما، سازها،آثار موسیقی شهر شیراز دیده شده از فردای آن روز 25 تیر 1384 در موزه موسیقی شهر شیراز دیده شده از فردای آن روز، دیگر در آن مکان وجود ندارد و«تو گویی که هرگز موزهای در کار نبوده است!»یکی از این موارد حیرتآور و فراموش نشدنی، کلکسیون رادیوهای قدیمی یک مجموعهدار شیرازی است که خاطر آن تنها در دوربینهای عکاسی و فیلم برداری مدعیون آن روز ثبت شده و بیشاز یک شب در موزه حضور نداشته است!
آقای جوان (استاد سازنده آلات موسیقی،اعزامی از کارگاه سازسازی سازمان (به تصویر صفحه مراجعه شود)میراث فرهنگی کشور؛مستقر در تهران)،دکتر محمد ابراهیم انصاری لاری استاندار فارس(که آرام در گوشهای نشسته بود و سخنرانی هم نکرد)،دکتر طه هاشمی،حامی حقیقی (صدابردار)،اهل مطبوعات:ابو الحسن مختاباد اول از همه،و بعد از او:علی مؤمن لو و آزاده شهمیر نوری،موسیقیدانان: نوید افقه(نوازنده توانای تنبک)،فتانه شاهین(نوازنده سنتور و مدیر آموزشگاه موسیقی زند)،رستمی(نوازنده تنبور کرمانشاهی)و...
افتتاح نخستین موزه موسیقی در شیراز با سخنرانی امیدبخش مهندس قائدیان آغاز شد،بعد از او،نوبت به سید علیرضا میر علی نقی مورخ و پژوهشگر موسیقی ایران رسید که طبق معمول،در آخرین لحظهها،متن سخنرانیاش را بداهه و بدون پیش طرح اولیه نوشته بود و آرای خود را روشن و صمیمی،با مخاطبانش در میان گذاشت."