خلاصه ماشینی:
"از آن پس،دانشمندان هر ساله در پایان ماه سپتامبر(آغاز بهار نیمکرهی جنوبی)،شاهد پدیدار شدن حفرهی ازنی برفراز قطب جنوب هستند که طی ماه اکتبر و نیمهی اول ماه نوامبر گسترش مییابد و در برخی سالها وسعتی برابر با مساحت آمریکای شمالی پیدا میکند و سپس طی روزهای پایانی ماه نوامبر و ماه دسامبر،مجددا ترمیم میشود.
این ویژگی در فصل پائیز به تدریج موجب پیدایش اختلاف حرارتی شدید و به دنبال همچون طوقهای،استراتوسفر قطبی را در برگرفتهاند و از غرب به سمت شرق میوزند،به«جت شب قطبی»معروف هستند و در زمستان نیمکرهی جنوبی با سرعتی بیش از 350کیلومتر در ساعت،هوای موجود در جانب داخلی خود و روی قطب را از هوای سایر بخشهای جو جدا میسازند یا اصطلاحا«ایزوله» میکنند(شکل 4).
بررسی آخرین دادههای موجود از وضعیت ورتکس قطبی و مقادیر ازن و دما در قطب جنوب،بیانگر تشکیل حفرهی بزرگ دیگری در بهار امسال(بهار سال 2005 در نیم کره جنوبی)بر فراز قطب جنوب است(شکل 8).
بدین ترتیب که کاهش ازن در استراتوسفر قطبی،موجب شکلگیری یک سلسله پسخور مثبت به صورت زیر گردیده است: کاهش ازن استراتوسفری-ورتکس قطبی سردتر و قویتر -کاهش فعالیت امواج راسبی مقیاس سیارهای-گرمایش دینامیکی کمتر و انتقال ازن کمتر به مناطق قطبی(گردش بروئر- دابسون ضیعفتر)-ورتکس قطبی خیلی سردتر و قویتر- کاهش ازن بیشتر جدیدترین گرایشها و بررسیها،روند رو به کاهش مواد شیمیایی مخرب ازن را در استراتوسفر قطبی تأئید،و تقویت و تداوم ورتکس قطبی را به عنوان بستر اصلی تشکیل ابرهای استراتوسفری قطبی گزارش کردهاند[ 2002;WMO,2003;IPCC,2005 Waugh etal,1999; ]در این بین،سه عامل بیش از سایر عوامل در تقویت و تداوم بیشتر ورتکس قطبی در فصل بهار نقش دارند:1."