چکیده:
پس از ظهور نیما و تثبیت شعر نو،جریانهای حاشیهای به ظهور پیوستند چون شعر تندرکیا،هوشنگ ایرانی(جیغ بنفشی)موج نو،شعر حجم،شعر ناب. این جریانهای شعری عمدتا با مکاتب ادبی غرب چون سورئالیسم،دادائیسم و...مطابقت دارد.این جریانها در حقیقت آوانگارد شعر فارسی محسوب میشوند که با ویژگیهایی همچون رهایی از قیدوبند شعری سنتی و ترک اصول و قواعد شعری ظهور کردهاند.در کتابهای درسی به دو جریان شعر نو یکی شعر سپید و دیگری شعر نیمایی اشاره شده و نمونههایی از آنها آمده است.در این مقاله خوانندگان میتوانند با جریانهای موجود شعر نو آشنایی یابند.
خلاصه ماشینی:
"چون شعر تندرکیا،هوشنگ ایرانی(جیغ بنفشی)موج نو،شعر حجم،شعر ناب.
این جریانها در حقیقت آوانگارد شعر فارسی محسوب
شعر سپید و دیگری شعر نیمایی اشاره شده و نمونههایی از آنها آمده است.
پس از نیما،جریانهای شعری زیادی به پیروی از او به نام شیوهی او در شعر نو پدیدار شد و در این هشتاد سال،دفترها و مجموعههای شعری
در این میان جریانهای پر سروصدایی در شعر معاصر به وجود آمد که حجم فراوانی از نقدها و نظرها را به دنبال داشت.
شعر تندرکیا از نظر قالب و از این نظر که شاعر
شعر ایرانی مدرن است و
خواننده از ویژگیهای شعر و هنر مدرن است که
این ویژگی در شعر ایرانی مشاهده میشود.
این هنجار گریزی از حوزهی زبان است که
شعر ایرانی را به کژراهه کشانده است.
احمد رضا احمدی مؤسس شعر موج نو در سال
شعری موج نو در شعر فارسی شناخته شد.
شعر موج نو شعری رها،بدون قید،منطق و معنا
هدف شعر بیشتر خلق تصویر است تا انتقال پیامی به
شاعر موج نو شعر را برای ابزار هنر و زیبایی
نمیدهد و فقط تصاویر است که نثر او به شعر
یکی از پیرامون شعر موج نو یدالله رؤیایی بود
استعاره)و این تکنیک باعث دشوار شدن فهم شعر
ذهنی یکی از مواردی است که باعث زیبایی شعر
برای مثال میتوان به این شعر رؤیایی اشاره کرد:
منوچهر آتشی بر اشعار شاعران شعر ناب میتوان
تحقیق و شعر و قصه برای کودکان است.
شعری شاعر برای خواننده میشود و ارتباطی با
و شعر صالحی فاقد این عنصر حیاتی شعر است."