خلاصه ماشینی:
"یا همه را؟)ابزار و وسیلهی امتحان الهی چیست؟اگر امتحان الهی نبود،چه اتفاقی میافتاد؟ ویژگیهای ابتلای الهی چیست؟امتحان و ابتلا چه پیامهایی برای ما انسانها دارند؟و بالاخره این که ما چگونه میتوانیم از این امور به عنوان پیامدهایی در نظام آموزشی و تربیتی کشور بهره جوییم؟ برای دستیابی به پاسخ سؤالات فوق،ابتدا با استفاده از مفاهیم آیات قرآن و روایات،معنا و مفهوم واژههای ابتلا،امتحان و فتنه را مورد بررسی قرار میدهیم و سپس جایگاه امتحان در مسیر باید توجه داشت که«آزمایش»خدا برای نمایان ساختن استعدادها و قابلیتها است.
بدینسان انسان موجودی است ذو ابعاد که برای پرورش و تربیت او باید به تمامی این عناصر به صورت متعادل و متناسب توجه شود و افراط و تفریط در هر زمینهای،موجب اخلال در این امر میشود [پیشین].
امتحن و ابتلای خدا برای چیست؟ خداوند،در مسیر هدایت عامه و تربیت و پرورش موجودات، و در این میان،شکوفا کردن استعدادهای بشر،آشکار نمودن گوهر حقیقت آدمی،خالص ساختن وجود انسان،و مشخص کردن شایستگیها و مراتب افراد،آنان را دچار ابتلا و امتحان میکند که این وسیلهی جدا کردن و تمیز آنان است.
1. مستمر و تدریجی بودن امتحان والاترین مرتبهی تربیت این است که انسان پیوسته خود را در امتحان الهی ببیند و آن را نردبان سیر به سوی مقصدی کند که برای آن آفریده شده است.
نکتهی ظریف و زیبای الهی در این آیات همین است که کار نیک انسانها بیشتر مورد توجه است و خداوند خلقت،حیات و مرگ را آزمایشی برای انسان میداند تا از او کار نیک سربزند و برای انجام چنین عملی،پاداش آن را ده برابر و جزای کار بد را به اندازهی خود معرفی میکند."