چکیده:
متفاوت خواهد بود. بطوریکه باتوجه به مقادیر کاهش تعرفه و همچنین کشش تقاضای واردات هر کالا درآمد تعرفهای برخی از کالاها،حتی افزایش نیز خواهد یافت.در این مقاله آثار ایجاد یک موافقتنامه ترتیبات تجاری ترجیحی دو جانبه بین ایران و ترکیه مورد بررسی قرار گرفته است.برای این منظور با بکارگیری یک مدل تعادل جزئی و با استفاده از آمار دورهء 2003-2002 منتج از منابع آمار بانک جهانی،آثار ایجادموافقتنامه در قالب
خلاصه ماشینی:
"2در این تحقیق با استفاده از مدل شبیهسازی اسمارت،اثرات ایجاد و انحراف تجارت در یک پیمان ترتیبات تجاری فیمابین ایران و دیگر کشورهای عضو نظام ترجیحات تجاری کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در دو سناریوی کاهش 01 و 02 درصدی تعرفهای برآورد شده است.
لازم به ذکر است چنانچه فقدات تجارت در مورد یک خط تعرفهای کالایی خاص به دلیل عدم وجود مزیت نسبی باشد،این تخمین کاملا قابل قبول است؛اما اگر نبود تجارت به دلیل بالا بودن تعرفهها باشد،کاهش یا حذف تعرفهها باعث افزایش شدید در تجارت، خواهد شد که در این حالت مدل اسمارت،کل آثار ایجاد موافقتنامه ترجیحی تجارت را کمتر از حد تخمین میزن و این مسئله نیز از نقاط ضعف مدل مذکور محسوب میشود.
ایران در تجارت با کشور ترکیه دارای کسری تراز تجاری معادل 463 میلیون دلار است؛نتایج محاسبات حاکی از آن است که این کسری،پس از ایجاد یک موافقتنامه دو جانبه و کاهش کلیه سطوح تعرفهای،به صورت سراسری افزایش خواهد یافت.
همچنین در حدود نیمی از افزایش واردات ایران نیز مربوط به انحراف تجارت در ایران است که صرفنظر از آثار رفاهی آن از نظر کیفیت کالاهای وارداتی از ترکیه-نسبت به کشورهای غیرعضوی که قبل از ایجاد pta ،واردات آن کالاها از آن کشورها انجام میشد-افزایش در کل واردات کشور ایران محسوب نشده و میزان افزایش واردات برآورد شده و در نتیجه افزایش کسری تراز تجاری تنها مربوط به تجارت بین ایران و ترکیه بوده و تغییرات متغیرهای بالا در سطح کل کشور،کمتر از مقادیر برآوردی مذکور خواهد بود."