خلاصه ماشینی:
"سینمای ما با گذشته‌ای دردناک و تاریک که بیشترین توان خود را مصروف انهدام فرهنگ سنتی و ریشه‌دار این سرزمین کرده است، -به استثنای چند فیلمساز و فیلم ارزنده- به عنوان مرده ریگ به جوانانی سپرده شد که عاشقانه دست نجات به سویش دراز کردند و ناگفته پیداست که این نیز خود مشکلی بر دشواریهای پیشین می‌افزود، چرا که این هنرمندان جوان نه تنها می‌بایست علی‌رغم کمبود امکانات، سایه شوم فرهنگ استعماری را از سر هنر اصیل این سرزمین کنار بزنند، بلکه ناگزیر بودند سابقه ذهنی ناخوشایندی را که سینما در توده‌های مردم به جا نهاده بود.
با حرکتی ضربتی و تند و به وسیله ارائه فیلمهایی که بتواند راه به قلب جامعه بگشاید، از میان ببرد و این تنها در سایه همکاری و همگامی این دل سوختگان امکان‌پذیر بود، چرا که سینما، هنری نیست که بتوان در آن به گونه‌ای انفرادی به فعالیت پرداخت و آنچه به عنوان حاصل کار به بینندگان ارائه می‌شود، اثری است که تلاش هماهنگ گروهی از هنرمندان را با خود همراه دارد."
(
, 
, 
)
