خلاصه ماشینی:
")3 علاوه بر رباعی بالا موارد دیگری نیز در میان رباعیات خیام یافت میشود که قابل انطباق با این مضمون است، از آن جمله: ای دل غم این جهان فرسوده مخور بیهوده نهای غمان بیهوده مخور چون بود و گذشت و نیست نابوده پدید خوش باش و غم بوده و نابوده مخور مثال2 از جمله دیگر رباعیاتی که از مضامین قرآنی بهره برده است این رباعی است که: گویند بهشت و حور عین خواهد بود و آنجا می ناب و انگبین خواهد بود گر ما می و معشوقه گزیدیم چه باک آخر نه به عاقبت همین خواهد بود؟ آیه قرآن است که: و کواعب اترابا وکأسا دهاقا.
)15 و شعری است منسوب به آن حضرت که: مافات مضی و ماسیئاتیک فاین قم فاغتنم الفرصه بین العدمین از جمله موضوعاتی که در اشعار خیام میتوان به طرز برجستهای آن را دید گلایه و گوشزد مرگ است که در مواقع متعددی با ظرافت و قطعیت و حتمیت آن را بیان کرده و غالبا برای این مقصود خود از واژهها و عبارات خاک شدن و فانی شدن و خاک گل کوزهگران شدن بهره جسته است، چیزی که حافظ نیز از آن بیبهره نبوده و با صراحت گفته است: آخر الامر گل کوزهگران خواهی شد حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی دو نمونه از رباعیات خیام که مرگ را حتمی و برای همه میداند چنین است: خاکی که به زیر پای هر نادانی است کف صمنی و چهره نادانی است هر خشت که بر کنگره ایوانی است انگشت وزیر یا سر سلطانی است و رباعی دیگر: ای پیر خردمند پگهتر برخیز و آن کودک خاکبیز را بنگر تیز پندش ده و گو که نرم نرمک میبیز مغز سر کیقباد و چشم پرویز و به راستی مگر نه این است که: کل نفس ذائقة الموت (هر نفسی طعم مرگ را خواهد چشید."