خلاصه ماشینی:
"این که سام و ماریون مخفیانه همدیگر را ملاقات میکنند و کارهایی انجام میدهند که باید از دید دیگران پنهان بماند به شکلی آنها را به نورمن بیتس نزدیک میکند و در هر مورد رازهای آنها چه عادی و چه غیر عادی عمیقا دارای ماهیتی اروتیک است.
گذشته از همهء اینها،در تمام طول فیلم تا این لحظه ما با شخصیتهایی آشنا شدهایم که در موقعیتهایی مشابه (به تصویر صفحه مراجعه شود) نورمن قرار داشتهاند،بنابراین انتقال حس همدلی از ماریون به نورمن به سادگی صورت میگیرد.
«روانی»یکی از کلیدیترین آثار هنری دوران ما محسوب میشود و با وجود اینکه تمهای آن چندان هم تازه و نو نیستند(از نمونههای مشهور پیشین میتوان به مکبث و قلب تاریکی اشاره کرد)، اما شدت عمل و وحشت حاصل از عملکرد آن و این حقیقت که ریشهء عمیقی در جنسیت ما دارد،متعلق به دورانی است که از یک طرف شاهد کشفیات روانشناسانه فروید بوده و از سوی دیگر وجود اردوگاههای اسرای نازی و داخائو را تاب آورده است.
آیا باید این را نشانی از بدفهمی و انحرافی غیر قابل قبول دانست؟بسیاری بدین گونه فکر میکنند و در مورد این فیلم دچار سوء تعبیرهای خاص خودشان شدهاند و واکنشهای آنان به مراتب تدافعیتر از آنهایی است که آن را فیلمی صرفا سرگرمکننده دانستهاند(هیچکاک یک (به تصویر صفحه مراجعه شود) بار در مورد فیلم روانی گفته بود مهمترین درسی که از فیلم «روانی»میگیریم این است که از این به بعد پیش از توقف در مقابل ساختمانهای دورافتادهای نظیر متل بیتس حداقل دوباره فکر کنیم)."