خلاصه ماشینی:
"»زانوک که 33 سال پیش به فیلمنامهء اولیه نیز چراغ سبز نشان داده بود در ادامه میگوید: «وقتی از من میپرسند چه کسی نقش چارلتون هستون را ایفا میکند،در پاسخ میگویم:هیچ کس!ماجرا در فضایی مشابه فیلم اول اتفاق میافتد،فضایی که میمونها حاکم مطلق آن هستند؛اما این تنها نقظه مشترک این فیلم با فیلم شافنر است.
همه اینها حاصل دسترنج گریمور نابغه ریک بیکر است که در کارش واقعگرایی را به کمال میرساند(کمپانی فاکس بیکر را به استان وینستون،دیگر پادشاه گریم به خصوص در رشته حیوانات، ترجیح داد) بیکر با داشتن 5 اسکار این رشته(که یکی از آنها برای فیلم ادوود است)تا به حال بیشتر در فیلمهایی مشارکت داشته که به حیوانات مربوط بودهاند( Stoke Grey ،گوریلها در مه،دوستم جو...
» بیکر در این پروژه سه نوع گریم را اجرا میکند:درجهء سوم،یعنی سبکترینشان برای سیاهیلشکرها، درجه دوم که 2 ساعت کار میبرد و کاملا سر را میپوشاند(لولهای برای تنفس در آن تعبیه شده است)و بالاخره درجهء اول که شاهکار این هنرمند است به ستارگان فیلم اختصاص دارد و به گفته خود ریک بیکر ویترین واقعی فیلم به حساب میآید.
هنگام گفتگو با هلنا با پاهایی پشمآلو-دو برابر اندازه طبیعی پاهای این دوشیزه-صورتی به شدت گریم شده و پوزهای لرزان،صرفنظر از لهجه بسیار انگلیسیاش،بسیار دشوار است باور کنیم با چیزی به جز یک میمون دانشمند مواجه هستیم؛به خصوص وقتی صداهای عجیبی از خود درمیآورد:«یکبار این کار را در خیابان کردم،البته هیچ کس کوچکترین واکنشی نشان نداد..."