خلاصه ماشینی:
"نمایش «شبانان» به سراغ یکی از آیینهای بومی ـ استانی این سرزمین میرود و چند نکته مهم را در به تصویر کشیدن آن به خوبی رعایت میکند.
درواقع، این آیین، در این نمایش، بیش از آنکه محلی نمایش داده شود، ایرانی به تصویر کشیده میشود و ناگفته پیداست که در نتیجة چنین برخوردی، میتواند با تعداد تماشاگران بیشتری ارتباط برقرار سازد.
نمونه بارز چنین تقابلی را در شاهکاری مثل «رمئو و ژولیت» نیز شاهد هستیم و همین تم ازلی است که عشق را در بسیاری موارد در تقابل با سنتها قرار میدهد.
نمایش «شبانان» با استفاده از ریتم و حرکات موزون، سایهها و آواها، فضای محلی خود را میسازد و داستانش را با کمترین قضاوت، به تصویر میکشد.
این نمایش سعی دارد با آنچه درون هر ایرانی است، ارتباط برقرار سازد و بنابراین به سراغ ریشههایی میرود که میتوانند با توجه به پیشزمینههای قدرتمندشان در روابط اجتماعی و انسانی جوامع کوچک و بزرگ ایرانی با ذهن و حس تماشاگر، مواجه شوند."