من به گذشته «آری» گفتم گفتگو و مصاحبه

"من به گذشته «آری»گفتم مارگارتکرویدن/ترجمه: مهدی روشن روان اشاره: منظور شما از تئاتر بی‌چیز چیست؟ «تئاتر بی‌چیز» ظواهری را که هنرهای دیداری دیگر با آن درگیرند، رها کرده و تئاتری است که فقط بر کنشهای انسانی و ارتباط میان بازیگر و تماشاگر بنا شده. اگر بخواهیم واقعا خل‍اق باشیم، باید هر کدام از ما پلی باشد میان گذشته و حال، بین دلبستگیها و ریشه‌های فردی‌مان و کهن‌الگوهای گذشته، و بازیگر است که در نهایت این مواجهه را تجربه می‌کند و این چیزی است که تعیین‌کننده است. به عبارتی، منظور من این است که بازیگر باید تمام توان حیاتی و جسمانی‌اش را در جهت فعلیت بخشیدن به هوشیاری خلاقه‌اش به کار گیرد تا تصورات و تخیلات خود را به نمایش درآورد. آنچه اهمیت دارد مواجه شدن با تماشاگر بوده و این امری کاملا متفاوت است."