خلاصه ماشینی:
"اظهارات صدر اعظم آلمان تا اندازهای موجبات رضایت دیپلماسی روسیه و انگلیس را در مورد ایران فراهم نمود ولی این اظهارات ظاهرا چندان صادقانه نبود زیرا آلمانها سیاست مداخله سیاسی و اقتصادی خود را در ایران دنبال می- کردند و از طرفی حزب دموکرات ایران را که در مقابل احزاب آزادیخواه و روشنفکران و بازرگانان در اقلیت بودند تقویت مینمودند2 طرفداری از آلمانها روزبروز در مجلس شورای ملی فزونی مییافت تا سرانجام مجلس شورای ملی در ایران زیر سلطه و نفوذ کامل طرفداران دولت آلمان قرار گرفت و با این ترتیب نفوذ سنتی انگلیس که در نتیجه انقلاب مشروطه ایران باوج خود رسیده بود بعد از قرارداد 1907 بتدریج روبکاهش نهاد.
قبل از جنگ جهانی اول(رمضان 1332 قمری)کار احزاب بویژه حزب دموکرات از رونق افتاده بود زیرا روس و انگلیس هر دو بر علیه آلمان هم پیمان شدند و در ایران با خصومتی که میان روسهای تزاری و دموکراتها بود هر دو دولت شرکت کردند و با این ترتیب دموکراتها که تا اینموقع دلگرمی آنها در مقابل تهدیدات روسها با انگلستان بود از آن دولت قطع امید کرده و بسوی آلمانها و متحدین اروپای مرکزی روی آوردند.
باین ترتیب خط آهن ایران مکمل طرح اصلی راهآهن برلن-بغداد بود که ایجاد و تأسیس آن تحت تأثیر وقایع مسائل بفرنج سیاسی روز قرار گرفته بود با اینکه با آغاز جنگ جهانی اول انجام این طرح به محاق فراموشی سپرده شد ولی دولت آلمان کوشش کرد تا جای پا و محل اعتباری در ایران برای خود تأمین نماید."