قطعه ای نه از رودکی در دیوان رودکی مقاله

"از این نوع اخیر است قطعه‌ای که نه تنها از وی که از دیگر سخنوران روزگار کهن‌ نیز نیست،بل سرودهء دانشوری است هم روزگار ما که هنوز ده سالی از مرگ او نگذشته‌ است،وی شادروان سعید نفیسی است،طاب ثراه و آن قطعه اینست: این جهان رانگر به چشم خرد نی بدان چشم کاندرو نگری‌ همچو دریاست وز نکوکاری‌ کشتئی ساز تا بدان گذری و اما کیفیت قضیه ازین قرار است که در یتیمة الدهر ثعالبی(الجزء الرابع،ص 149 طبع محمد محیی الدین عبد الحمید)ذیل احول احمد بن مؤمل آمده است که وی دو بیت از اشعار رودکی را بدین دو بیت تازی ترجمه کرده است: تصور الدنیا بعین الحجی‌ لا بالتی انت بها تنظر الدهر بحر فتخذ زورقا من عمل الخیر به تعبر استاد فقید این قطعه را از یتیمهء الدهر به کتاب خویش:«احوال و اشعار ابو عبد الله‌ جعفر بن محمد رودکی سمرقندی»نقل فرموده و گفته است:«معلوم است که رودکی دو بیت‌ شعر داشته است بدین مضمون:گیتی را به چشم خود بنگر و نه بدان چشم که بدان می‌نگری‌ زمانه دریاست و از نکوکاری زورق بساز و بر آن بگذر."