سخن خواران - مجله یغما ادب و هنر

"دمی چند نبض زن آزمود پس آنگاه سر نزدیک گوش مرد برد و چندان آهسته که زن می‌شنید گفت:معالجت بیهوده است؛چه از ضربان قلب زن تو بر من تعیین شد که چهل روز بیشتر زنده نمی‌ماند. شویش طبیب را گفت: خدای را شکر که آنچه گفتی روی ننموید ومرا سوگوار نکرد. مرد گفت:این چگونه بود؟ گفت:آن روز فربهی بسیار مانع بود و در این مدت بیم مرگ چنان وی را کاهیده‌ که اندام‌ها متناسب شده است. مرد شادان به خانه رفت و همسرش را از تدبیر طبیب آگاه کرد."