چکیده:
مطالعه سیاست تطبیقی،در حوزه علوم سیاسی،از اهمیت بسزایی برخوردار است.در این مقاله،ضمن معرفی و مرور مکاتبی که در سیر تاریخی رشته سیاست تطبیقی پدید آمدهاند، موقعیت کنونی این رشته،تبیین میگردد.
خلاصه ماشینی:
"(مونتی پالمر و دیگران،1372،صص 69-70)هنگامی که با چنین (1)- David Easton (2)- Political Socialiazation Recruitment (3)- Interest Articulation (4)- Interest Aggregation (5)- Political Communication (6)- Rule Making (7)- Rule Application (8)- Rule Adjudication نظریاتی روبروایم،این مسأله مطرح می ود که مثلا چه واحدی باید برای مطالعات سیاسی خود به کار بریم؟آیا باید واحدهای غیرشخصی از قبیل"نقشها"یا"اعمال متقابل"را مورد استفاده قرار دهیم؟یا باید واحدهای فردی،یعنی افراد واقعی را به کار گیریم؟یا واحدهای فرافردی،مانند،گروهها،نهادها،یا سازمانها را مورد بهرهبرداری قرار دهیم؟و همچنان باید چه"دور نماهایی"یا"گرایشهایی"را در تجزیهوتحلیل این واحدها مورد استفاده قرار دهیم؟آیا هنوز همانند گذشته،باید برای مطالعه ساختاری رسمی همچون قانون اساسی تأکید بورزیم و یا اینکه بهجای انباشت و ارائه نظریه،به تجزیهوتحلیل ساخت-عملکرد،روش تصمیمگیری،نظریه ارتباطات بپردازیم؟گذشته از آن،چه نوع«نظریههایی»بایستی از راه این برداشتها مانند "قوانین"تجربی،الگوهایی را که توضیحات حاوی علل یا بیانکننده علل،تجزیه و تحلیلهای وظیفهای،نظریههای موازنه،نظریههای توسعه،یا سایر نظریههایی که هنوز کشف نشدهاند،پرداخته شوند؟مکتب تاریخگرایی در بررسی نهادهای سیاسی،ابتدا توجه در اصول اولیه تاریخی،بر روی ساخت نظریههای توسعه،در شکل تکخطی،براساس تنها اصول تعیینکننده و بیشتر پیشبینی نکردن مردمسالاری قریب الوقوع عامگرایی و همچنان نظریههای تحولات اجتماعی که غالبا در شکل ارگانیک است تا مکانیک،متمرکز بود.
علاوه بر این،دلایل محکمتری نیز وجود دارد که در زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت: یکی از این دلایل محکم،وجود نظامهای سیاسی غیر غربی همیشه در حال تغییر و دگرگونی معاصر است،زیرا تجزیه و تحلیل ساختی-عملکردی غالبا متهم شده که دارای رویهای کاملا ایستا در قبلا مسائل اجتماعی است."