چکیده:
آقای عبدالعظیم کریمی کتابی نوشته است به نام «تربیت چه چیز نیست؟»،این مقاله البته
به این مسئله پرداخته که «سیرهٔ نبوی چه چیز نیست؟» و مواردی که در
کتابها(اختصاصا آثار شهید مطهری) به عنوان سیره و صیرت پیامبر گرامی بیان
شده،موارد ارزیابی قرار گرفته و نتیجهگیری شده که معیار شناخت سیرهٔ پیامبر
بزرگار،خرد،آیات قرآن و روایات موافق آیات است.
خلاصه ماشینی:
"داستان ابراهیم هم از همین گونه است،پیامبر گرامی و افراد دیگر که در زمان نزول قرآن به سر میبرده اند شاهد ماجراهای ابراهیم نبودهاند بلکه خداوند آنها را بیان کرده،در این دو آیه که قرآن نبی خاتم و ابراهیم را اسوهٔ حسنه دانسته،برای ابراهیم یک تبصره و استثناء آورده ولی برای نبی خاتم تبصرهای نیاورده است.
(آشنایی با قرآن،1و 2/25 ـ مجموعه مقالات/ 58 و64 ـ اسلام و مقتضیات زمان/84ـ 85 ـ ده گفتار/107 ـ تعلیم و تربیت در اسلام/208 ـ 207) مرحوم مطهری از قول وحید بهبهانی میگوید: جمود اخباریها به این حد است که اگر فرضا مریضی رفته باشد پیش یکی از ائمه و آن امام به او فرموده باشد آب سرد بخور،اخباریها به همهٔ مریضهای دنیا خواهند گفت؛هر وقت مریض شدید و هر مرضی پیدا کردید،علاجش آب سرد است،فکر نمیکنند که این دستور مخصوص حال آن مریض بوده،نه همهٔ مریضها.
و اگر وعدهای که به علی داده شده لغو نبوده و حق بوده پس آن جناب طبق آن وعده میدانسته که جانشین پیامبر خواهد شد،در نتیجه قبل از رحلت پیامبر گرامی،نخواهد مرد،پس رشادتها و جانفشانیهایش در شب هجرت،جنگ بدر،احد،خندق و… ارزشی نداشته است چون جانش را قبل از رحلت پیامبر گرامی در خطر نمیدیده است!(معاذ الله) همهٔ این فرضها در صورت پذیرش اصل آن گزارش تاریخی است،اما همانطور که غذای آن جلسه(شیر بعد از گوشت) موجب ثقل هاضمه است،مطالب طرح شده در آن جلسه هم موجب ثقل سامعه است."