چکیده:
بین منش انسانی و خط او، رابطهای وجود دارد. خط شناسی، بررسی منش شخص از روی خط او است. خط،معرف جنس، سن، منشهای هیجانی و عاطفی نویسنده است؛ و حتی میتوان فهمید که نویسنده، نامه را برای چه کسی نوشته است. از روی خط به حساسیت، هیجانپذیری، آرامش، خشونت و خشکی، حزن و افسردگی، شادی، تحرک، ملاطفت، سردی، ظرافت و تند ذهنی، خست، به جود و کرامت، بدگمانی و تظاهر، غرور، هوش و اراده نویسنده میتوان پی برد. خط میتواند در تشخیص بیماریهای روانی نویسنده و تحقیق درباره تمارض او، به روانپزشک کمک کند. تغییرات خط، تابعی از تغییرات شخصیت است. علاوه بر این نکات، به کارشناسی خط، شناخت اسناد معجول و نقش خطشناسی در امور حقوقی خاصه کیفری، در این مقاله کم و بیش آشنا میشویم.
خلاصه ماشینی:
"شیوههایی که در خط تکرار میشوند؛ مثلا خطوط کم و بیش طویل(ک، م، ل و ب در فارسی)، حروف درشتتر یا ظریفتر از شیوههای حرکات دست هستند که در نوشته بروز میکند، به قسمی که عادت به نوع مخصوص حرکت در نزد تمام افراد، به وسیله یک اثر قلم که یکسان و ثابت است بروز میکند.
این تمایز، توجه ما را به دو عنصر: آمادگی فنی و صلاحیت تشخیص، جلب میکند که لزوما باید در یکجا جمع شوند تا برای دستیابی به صحت احتمالی نتیجه آن، خاطری آسوده داشت؛ زیرا در طرز کار این دو مکانیسم، یک هماهنگی مطمئنی وجود دارد که رفتار تغییرناپذیر آنها فقط ناشی از عضلات انسانی است و بر اثر قدرت یک نیروی عصبی به حرکت آمده و لزوما تحت سلطه یک عنصر روانی است.
4. فشار و ریتم از آنچه گفتهایم، میتوان گرفت که خطشناسی میتواند فقط مزاج مخصوصی را نشان دهد؛ زیرا خط ناشی از طرز کار عصب(سریع، آهسته، شدید، آرام و هیجانی)، سن، فرهنگ، بیماریها و جنس است؛ به طوری که خطوط یک زن، یک کودک و یک نیمه عامی دارای مشخصاتی است که موجب تشخیص آنها میشود.
با بدلسازی نمیتوان وضع و رفتارهای ترسیمی شخصی را که همان خودکاری طبیعی است، از بین برد؛ زیرا خودکاری بدون اطلاع نویسنده بر او تحمیل شده است و میتواند از عناصر ضروری برای کشف جعل و تشخیص هویت جاعل محسوب شود.
چه بسا ممکن است که این نمونه، در اوضاع و احوالی نوشته شده باشد که واجد خصوصیات غیر عادی نویسنده اصلی باشد، و نباید به عنوان نمونه برای تقلید خط شخص مورد نظر استفاده شود."