چکیده:
نیروهای مذهبی در دانشگاهها، تا پیش از تظاهرات و اعتصاب دانشجویان دانشگاه تبریز در بزرگداشت یاد و خاطرهی
شهدای 15 خرداد 42 و رهبر انقلاب اسلامی؛ هرساله در تبعیت از حرکتهای اعتراضآمیز دانشجویان چپگرا، در
مناسبتهای دانشجویی مانند «16 آذر» دست به اعتصاب و تظاهرات علیه رژیم پهلوی میزدند، اما با حرکت خرداد 1354
دانشجویان مذهبی دانشگاه تبریز به این انحصار خاتمه داده شد. این حرکت، پیامدهای ویژهی خود را داشت که تماما از رنگ و
بوی مذهبی برخوردار بودند. مقالهی حاضر تلاشی از محقق کوشا و پژوهشگر تاریخ معاصر، در معرفی این جنبش است، آنهم
برپایهی اسناد و مدارک و خاطرات.
خلاصه ماشینی:
«در مقابل این حمله، دانشجویان در داخل و خارج از دانشگاه به ایجاد اجتماعاتی دست زده و ضمن تظاهرات شعار میدادند: «اتحاد، مبارزه، پیروزی»، «کارگر، دهقان، دانشجو»، «مرگ بر شاه»، «درود بر خمینی»، و مزدور برو گمشو.
در ادامهی این خبر آمده است در اثر یورش وحشیانهی پلیس مزدور، عدهای از دانشجویان بشدت زخمی شدند از جمله زخمی شدگان دختری بود از دانشجویان علوم تربیتی که در اثر حملهی پلیس بر روی پنجرهی کلاس پرتاب شد و شریان دست وی قطع گردید.
» (2) نوزدهم خرداد؛ صبح روز دوشنبه نوزدهم خرداد، اعلامیهای روی در ورودی دانشگاه چسبانده شده بود، مضمون آن اعلام شروع مجدد امتحانات از روز پنج شنبه 22/3/1354 بود و دانشجویان میبایست روز چهارشنبه برای دریافت کارت مراجعه کنند.
» (1) آقای واصفی از جمله دستگیر شدگان معرفی شده در گزارش فوق نحوهی دستگیری خود را چنین بازگو میکند: «در خرداد سال پنجاه و چهار به مناسبت پانزده خرداد، تظاهرات سنگین در دانشگاه برگزار شد.
» (1) گزارشی هم از وقایع این روز تهیه و به نخست وزیری ارسال گردید: «به دنبال تظاهرات 100 نفر از دانشجویان دانشکدهی فنی روزهای 17 و 18 خرداد به عنوان اعتراض سیستم واحدی، که با عدم حضور آنان در جلسهی امتحانی همراه بود، ظهر دیروز حدود 20 نفر از دانشجویان مزبور جلوی یکی از دبیرستانهای شهر اجتماع و علیه حزب رستاخیز ملت ایران شعارهایی دادند که با دخالت پلیس متفرق شدند.