چکیده:
در این تحقیق ابتدا اقدامات فرهنگی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بحرانی که حدود یک دهه (68-1359) در مناطق کردنشین ایران جریان داشت، مرور شدند. در مرور مردمیاری فرهنگی سپاه، آشکار شد که آن نهاد برای منزوی ساختن گروههای بحرانآفرین و ایجاد فاصله روانی بین آنان و تودههای مردم، پارهای از اصول اساسی را وجهه همت خویش قرار داده است. تکریم مردم، عدم مخالفت با آداب و سنن قومی و تجلیل از شخصیتهای مذهبی و فرهنگی آن دیار، از جملة برخی از آن اصولند. پس از مرور مردمیاری فرهنگی سپاه، میزان اثربخشی آن مورد اندازهگیری قرار گرفت. برای این منظور، نظرات و نگرشها و مواضع عدهای از شهروندان استان کردستان پیرامون آن اقدامات، با استفاده از یک مقیاس اندازهگیری پایا و معتبر مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل، بیانگر نگرش مطلوب مردم کرد پیرامون پاسداران، کنشهای آنان، و انواع اقدامات مردمیاری فرهنگی بود.
خلاصه ماشینی:
"طرح مسأله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان اصلیترین نهاد مسئول و متولی مقابله با عوامل ضدانقلاب و گروههای شورشگر و عناصر مروج واگرایی قومی در بحران کردستان، طی حدود یک دهه (اولین دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی) حیطه عملکرد و کنشوری خود را هرگز در سطح نظامی و شبهنظامی محدود نساخت؛ زیرا بر این باور بود که؛ «گرچه شاید بتوان با اقدامات شدید نظامی در فرآیندی نه چندان طولانی عوامل مخالف و شورشگر را از میان برداشت و خطر و تهدید نظامی آنان را از بین برد، اما بدون از میان برداشتن فاصله اجتماعی، سیاسی و فرهنگی میان نظام و قوم کرد، تغییر نگرش و مواضع آنان نسبت به نظام سیاسی و دینی حاکم و نیز نمایان ساختن اهداف و مقاصد واقعی گروههای مدعی خودمختاری قوم کرد، ریشه بحران کردستان، و زمینههای بروز آن هرگز از میان برداشته نخواهد شد».
3ـ طرح سرباز معلم از همان سالهای آغاز پاکسازی شهرها و روستاهای کردستان، سپاه دریافته بود که آموزش و پرورش فاقد نیروی کافی برای اداره مدارس و تدریس در مناطق آزاد شده است؛ زیرا سپاه و نظام با تلاشهای تبلیغاتی و فرهنگی میکوشیدند تا برخلاف گذشته همه والدین را ترغیب کنند تا فرزندان 6 سال و بالاتر خود را (اعم از دختر و پسر) در شهر و روستا برای تحصیل روانه مدارس سازند؛ در این شرایط اگر آموزش و پرورش حتی تمام پتانسیل و کادر آموزشی گذشته خود را در اختیار داشت، قادر به تحت پوشش قراردادن تمام کودکان و نوجوانان مناطق کردنشین نبود."