چکیده:
هدف: این پژوهش تاثیر یوگا را به عنوان یک شیوه درمانی در بیماران وسواسی- اجباری به همراه داروهای رایج درمان این اختلال ارزیابی می کند.
روش: 20 بیمار (13 زن و 7 مرد)21 تا 53 ساله که دست کم 4 ماه داروهای درمان بیماری وسواسی- اجباری را مصرف نموده ولی بهبودی کامل پیدا نکرده بودند، به کمک یوگادرمانی مورد درمان قرار گرفته و با بهره گیری از آزمون وسواس یل- براون (YBOCS)، 5/1 ماه پس از آغاز یوگا درمانی، 3 و 6 ماه پس از آن، ارزیابی آن ها انجام پذیرفت.
یافته ها: میانگین YBOCS که در آغاز درمان15/2 ± 11/24 بود در ماههای 5/1، 3 و 6 پس از آغاز یوگا به ترتیب 18/2±18، 29/2±15 و 49/1±56/11 کاهش یافت. تغییرات معنی دار آماری به وجود آمده نشان دهنده میزان اثربخشی این شیوه درمانی است.
نتیجه: یوگا می تواند در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری مقاوم به درمان موثر باشد.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به کمهزینه و کمخطر بودن یوگا و اینکه این روش میتواند باعث بهبودی سایر اختلالهای همراه مانند اختلالهای اضطرابی شود، بررسی تأثیر یوگا در درمان اختلالهای وسواسی- اجباری مورد توجه قرار گرفته است.
بررسیهای انجامشده در زمینه یوگا نشاندهنده سودمندی این روش درمانی در کنترل برخی اختلالها از جمله اضطراب و افسردگی میباشد و در بیشتر کتابهای معتبر تأثیر آرامش عضلانی در کنترل اضطراب و افسردگی پذیرفته شده است (وینگنه12، 1997؛ وندرکوی13، 1997؛ فهر- تئو14، 1996؛ الکساندر15 و رابینسون16، 1994؛ کومار17، 1993).
از سوی دیگر از آنجا که در بسیاری موارد همراه با اختلال وسواسی- اجباری، اضطراب و افسردگی نیز وجود دارد بهنظر میرسد که تمرینهای یوگا تا اندازهای روی این بیماری مؤثر باشد.
روش 20 بیمار (65-20 ساله) که بر پایه معیارهای DSM-IV دارای اختلال وسواسی- اجباری (OCD) تشخیص داده شده، با داروهای رایج مانند فلوکستین، یا کلومیپرامین با دوز کافی آغاز به درمان نموده بودند ولی بهبودی کامل نداشتند و توانایی انجام تمرینهای یوگا را داشتند مورد بررسی قرار گرفتند."