چکیده:
مقدمه: پیروی از دستورات درمانی میتواند بهبود و یا ناتوانی بیماران را در پی داشته، بر دستاوردهای درمانی تأثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط نوع شخصیت، با میزان پیروی از رژیمهای توصیه شده درمانی در بیماران دیابتی نوع دو مراجعهکننده به مرکز تحقیقات دیابت استان خراسان انجام شد.مواد و روشکار: 250 بیمار دیابتی مصرف کننده قرص یا قرص و انسولین به روش نمونهگیری در دسترس و مبتنی بر هدف انتخاب شدند و بهکمک یک پرسشنامه جمعیتشناختی و اطلاعات همراه با مصاحبه، پرسشنامه NEO-FF1، پرسشنامه میزان پیروی و پرسشنامه فعالیتهای بیماران دیابتی مورد سنجش قرار گرفتند. دادههای گردآوری شده بهکمک تحلیل واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی و مدل خطی عمومی تحلیل گردیدند.یافتهها: روانرنجوری ارتباط منفی، اما غیر معنیدار با پیروی داشت. همچنین بین برونگرایی و وجدانگرایی با پیروی، ارتباط مثبت معنیدار بهدست آمد. آزمون مدل خطی عمومی پس از حذف اثر برخی متغیرهای کیفی و کمی مهم نشان داد که برونگرایی و حمایت اجتماعی دارای بیشترین اثر میباشند.نتیجهگیری: ویژگیهای شخصیتی میتوانند بر میزان پیروی بیماران اثر بگذارند. با افزایش یا کاهش برونگرایی، پیروی نیز افزایش یا کاهش مییابد. همچنین برونگرایی و حمایت اجتماعی بیش از سایر عوامل، بر پیروی تأثیر میگذارند
خلاصه ماشینی:
"پرسش اصلی پژوهش آن بود که آیا بین پنج ویژگی شخصیتی روانرنجوری14، برونگرایی15، گشودگی16، توافق17 و وجدانگرایی18 با پیروی کردن از رژیمهای توصیه شده درمانی در بیماران یادشده رابطهای وجود دارد؟ 1 مواد و روشکار این پژوهش از نوع مقطعی و بررسی همبستگی بوده، آزمودنیهای پژوهش 250 نفر بودند که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند.
مقیاس آن شبیهسازی دیداری بوده که بر روی یک خط صاف به 1- diabetes mellitus 2-McDonald 3- Tilley 4- Havstad 5- Brunner 6- Suddarths 7- Chan 8- Molassiotis 9- Hernandez 10- Lo 11- Antai- Otong 12- Wiener 13- Breslin 14- neuroticism 15- extroversion 16- openness 17- agreeableness 18- conscientiousness19- Diabetes Activities Questionnaire20- Life Style / Monitoring فواصل منظم و مساوی از صفر تا ده نمره گذاری شده است.
همچنین یافتههای این بررسی مبنی بر وجود تفاوت آماری معنیدار بین سطوح برونگرایی با هر دو زیرمقیاس پیروی، نشاندهندة آن است که افراد با برونگرایی بالا بیش از سایر سطوح در هر دو زیرمقیاس از دستورهای درمانی پیروی میکنند که نمایانگر وجود انگیزه بالا برای پیروی آنان بهویژه در زمینة شیوه زندگی/ پایش میباشد.
1- Van 2- Park3- Jones 4- Friedman5- Vila 6- Timsit7- Boitard 8- Mc Mouren9- Wichowski 10- McLean11- Bos Worth 12- Seaganes 13- Vitaliano 14- Mark 15- Saegler 16- coping 17- Stromberg بهطور کلی یافتههای این پژوهش گویای آن است که عوامل شخصیتی با پیروی بیماران از دستورهای درمانی رابطه دارند و این یافته با یافتههای استرومبرگ و همکاران (1999) هرشبرگر1، روبرتسون2 و مارکرت3 (1999) و بال4 و بانکز5 (2001) مبنی بر وجود ارتباط میان شخصیت افراد و میزان پیروی آنان از رژیمهای درمانی همسویی دارد."