چکیده:
مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه مکانیسمهای سازگاری نوجوانان 15 تا 17 ساله کانون اصلاح و تربیت تهران با دانشآموزان (15 تا 17 ساله) منطقه شش تهران انجام شد.مواد و روشکار: در یک بررسی توصیفی – مقطعی، همه 105 نوجوان کانون (81 پسر و 24 دختر) و 372 نوجوان از مدارس منطقه شش تهران (181 پسر و 191 دختر)، که به روش نمونهگیری خوشهای- تصادفی انتخاب شده بودند، پرسشنامه مقیاس سازگاری نوجوانان را پر کردند. این ابزار 18 راهبرد و 3 سبک سازگاری را نشان میدهد. تحلیل داده ها بهکمک آزمونهای ANOVA و t انجام شد. یافتهها: پسران و دختران غیربزهکار از سبک سازگاری کارآمد بیشتر از سبک ارجاع به دیگران و از سبک اخیر بیشتر از سبک سازگاری ناکارآمد استفاده کردند. پسران بزهکار دو سبک سازگاری کارآمد و ارجاع به دیگران را بدون تفاوت معنی دار با هم و هر یک از این دو سبک را بیشتر از سبک سازگاری ناکارآمد بهکار گرفتند. دختران بزهکار هر سه سبک سازگاری را بدون تفاوت معنیدار با هم به کار بردند. پسران بزهکار از هر سه سبک سازگاری بیشتر از پسران غیربزهکار بهره گرفتند. دختران بزهکار از سبک سازگاری کارآمد کمتر، از سبک سازگاری ناکارآمد بیشتر و از سبک سازگاری ارجاع به دیگران، بدون تفاوت معنی دار با دختران مدارس بهره گرفتند. نتیجهگیری: سبکهای سازگاری پسران بزهکار، در همه زمینهها گستردهتر از دختران است و توانایی بالاتری در بهکارگیری منابع بیرونی دارند. دختران بزهکار الگوی بسیار ناموثری از سازگاری دارند و شاید همین الگوی ناموثر، آنها را پذیرای آسیبهای اجتماعی کرده است.
خلاصه ماشینی:
داعیپور (1378) در بررسی سبکهای سازگاری نوجوانان مدارس تهران با استفاده از ACS17، نشان داد که پسران سبک سازگاری کارآمد و دختران سبک سازگاری ناکارآمد را بیشتر بهکار می برند؛ دختران با افزایش سن، از سبک سازگاری ناکارآمد استفاده بیشتری میکنند و پسران با افزایش سن از راهبردهای نگرانی و حل مشکل بیشتر و از راهبردهای اقدام اجتماعی، عدم سازگاری و حمایت معنوی کمتر استفاده مینمایند.
زنان بزهکار بهطور معنیداری از شیوه 1- coping 2- Frydenberg3- Lewis 4- Folkman5- Lazarus 6- Sterla7- Dimsdale 8- Keefe9- Stein 10- Parker11- Milne 12- Joachim13- Niedhardt 14- outward bound program15- Heubeck 16- Neill 17- Adolescent Coping Scale 18- commulative 19- Loeber 20- Taylor 21- McGue 22- Lacono سازگاری متمرکز بر هیجان بیشتر از زنان غیربزهکار بهره میگرفتند، ولی در بهکارگیری راهبردهای متمرکز برحل مسأله بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت.
در زمینه بهکارگیری سبکهای سازگاری کارآمد و ارجاع به دیگران تفاوت معنیدار دیده نشد، ولی هر کدام از دو سبک یادشده، به طور معنیداری بیشتر از سبک سازگاری ناکارآمد بهکار میرفتند (001/0p< برای هر دو مقایسه).
اما در نوجوانان بزهکار الگوهای دیگری نیز دیده میشود: پسران بزهکار سبک سازگاری کارآمد را مساوی 1- Rowley سبک ارجاع به دیگران و هر یک از این دو سبک را بیشتر از سبک سازگاری ناکارآمد بهکار میگیرند و دختران بزهکار هر یک از سه سبک سازگاری یادشده را بدون تفاوت معنیدار با سبکهای دیگر بهکار میبرند.
بهطورکلی میتوان گفت پسران بزهکار نسبت به پسران غیربزهکار در همه زمینهها از سازگاری گستردهتری بهره میبرند و تفاوت این دو گروه بهویژه در سبک سازگاری ارجاع به دیگران بیشتر است.