چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های شخصیتی، استرس های روانی- اجتماعی، شیوه مقابله با استرس و نگرش های مذهبی افراد اقدام کننده به خودکشی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهرستان کرمانشاه و مقایسه آن با گروه گواه انجام شد.
روش : پژوهش حاضر یک طرح مورد- شاهدی است که در آن 120 نفر از افراد اقدام کننده به خودکشی (75 زن و 45 مرد) با 120 نفر از افراد گروه گواه که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر برخی متغیرهای جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شده بودند مقایسه شدند. گردآوری داده ها به کمک پرسش نامه ویژگی های فردی، مصاحبه بالینی، پرسش نامه شخصیتی آیزنک، پرسش نامه رویدادهای زندگی، پرسش نامه مهـارت های مقـابله ای و پرسش نامه نگرش های مذهبی انجام شد. داده های پژوهش با بهره گیری از شـاخص های آمـار توصیفی، آزمون t و آزمون خی دو تحلیل گردیدند.
یافته ها: یافته ها نشـان دادند که افراد اقدام کننده به خودکشی بیش از افراد گروه گواه دارای ویژگی های شخصیتی درون گرایی، روان رنجوری و روان پریشی بودند و پیش از اقدام به خودکشی رویدادهای فشارزای بیشتری را تجربه کرده بودند، از نظر شناختی ارزیابی بالاتری از میزان فشار روانی ناشی از استرس های زندگی داشتند، کمتر شیوه مقابله متمرکز بـر حل مسأله را به کار برده اند و دارای نگرش های مذهبی ضعیف تری بوده اند.
نتیجه گیری: خودکشی در اثر تعامل برخی عوامل زمینه ساز و آشکارساز روی می دهد.
خلاصه ماشینی:
"برای آزمون این فرضیه که بین ویژگیهای شخصیتی و شیوههای مقابلهای افراد اقدامکننده به خودکشی با افراد گروه گواه تفاوت معنیداری وجود دارد، یافتههای پـژوهش نشان داد که افـراد اقدامکننده به خودکشی نسبت به افراد گروه گواه در مقیـاسهای چهارگانه پرسشنامه شخصیتی آیزنک و پرسشنامه مهارتهای مقابلهای نمرههای بالاتـری را بهدست آوردهاند و به این ترتیب دارای ویـژگیهای شخصیتی درونگـرایی، روانرنجـوری، روانپریشی و دروغگویی بیشتری هستند و در هنگام روبروشدن با رویدادهای استرسزای زندگی کمتر از شیوه رویارویی متمرکز بر حل مسأله در مقایسه با افراد گروه گواه بهره میگیرند (جدول 1) و این تفاوت از نظر آماری معنیدار است (01/0p<).
به منظور آزمـون این فـرضیه که «بین زنـان و مـردان اقدامکننده به خودکشی از نظر ویژگیهای شخصیتی، نـوع و شمار رویـدادهای فشارزای زندگی، میزان ارزیابی استرس و شیوههای مقابله با رویدادهای فشارزا تفاوت معنیداری از لحاظ آماری وجود دارد»، یافتههای پـژوهش نشـان داد که بین دو گروه یاد شده از نظر ویژگیهای شخصیتی تفاوت معنیداری وجود ندارد، اما از نظر نوع و شمار رویدادهای فشارزای زنـدگی بیـن زنـان و مـردان اقدامکننده به خودکـشی تفـاوت معنیدار است (01/0p<)؛ به بیان دیگر زنان اقدامکننده به خودکشی پیش از اقدام به خودکشی بهترتیب استرسهایی مانند کشمکش و درگیری با همسر، درگیری با بستگان، تنبیه بدنی توسط اعضای خانواده یا همسر، عدم موفقیت تحصیلی، ناکافی بودن حقوق و درآمد و دوری از یک فرد مورد علاقه را بیشتر از مردان اقدامکننده به خودکشی تجربه کرده بودند."