چکیده:
هدف: بررسی میزان برخورداری بیماران روانپزشکی مراجعهکننده به اورژانس روانپزشکی بیمارستانهای امام حسین (ع) و طالقانی شهر تهران که با وجود نیاز به بستری، بستری نمیشوند و نقش کمبود تخت در آن و خطر خودکشی در این افراد در صورت عدم بستری هدفهای این پژوهش است. روش: در این پژوهش توصیفی- مقطعی که از مهر تا بهمن 1383 در این دو بیمارستان انجام شد، دستیاران روانپزشکی کشیک اورژانس با همه بیمارانی که طی 24 ساعت کاری به اورژانس روانپزشکی مراجعه نموده بودند، مصاحبه کردند و دادهها در پرسشنامه ثبت گردید. یافتهها: 426 مورد مراجعه به اورژانس روانپزشکی (347 مورد در بیمارستان امام حسین (ع) و 79 مورد در بیمارستان طالقانی) بررسی گردیدند. میانگین سنی مراجعان 8/32 سال بود. 2/50% مرد و 8/49% زن بودند. 9/77% مراجعان نیاز به بستری داشتند که از این موارد، 6/44% بستری نشدند و 1/39% از موارد بسترینشده خطر خودکشی متوسط یا بالاتر داشتند. علت عدم بستری در 2/93% موارد عدم وجود تخت خالی بود. مراجعان دارای تشخیص اختلال سایکوتیک و خلقی، با مدت بیشتر بیماری، خطر خودکشی بیشتر و سابقه اقدام به خودکشی، با وجود نیاز بیشتر به بستری، تفاوت معنیداری از نظر احتمال بستری نداشتند. از سوی دیگر افراد سوء مصرفکننده مواد و افراد با فاصله کمتر از آخرین اقدام به خودکشی، با وجود نیاز بیشتر به بستری، به طور معنیداری کمتر بستری شدند (001/0p<) و افرادی که به علت خطر صدمه به خود، دیگران یا هر دو مورد نیاز به بستری داشتند، بهطور معنیداری کمتر از سایر موارد بستری گردیدند (01/0p<). در رگرسیون لجستیک تنها دو عامل جنسیت زن و تحصیلات با odds ratio بهترتیب 63/2 و 93/0 و سطح معنیداری به ترتیب 001/0 و 05/0، بر احتمال بستری شدن در صورت نیاز به بستری مؤثر بودند. نتیجهگیری: به نظر میرسد با کمبود جدی تخت کافی برای بستری موارد نیازمند بستری روبهرو هستیم و شدت نیاز بیمار به بستری، تعیینکننده احتمال بستری او نیست.
خلاصه ماشینی:
"فرمها دارای اطلاعاتی دربارة برخی ویژگیهای جمعیتشناختی، تشخیص و مدت بیماری، سوءمصرف مواد، خطر خودکشی در صورت عدم بستری، سابقه اقدام به خودکشی و زمان 1- Disability Adjusted Life Years2- Years Lived with Disability3- World Health Organization4- Menninger 5- Sadock6- bed availability 7- Hafner8- community services 9- 24 hour nursing care10- Moore 11- Wolf آخرین اقدام به آن، نیاز به بستری و علت آن و بستریشدن یا علت عدم بستریشدن بود.
S. بدون سابقه قبلی 223 (5/71) 89 (5/28) 001/0 129 (8/57) 94 (2/42) زمان آخرین اقدام به خودکشی در موارد با سابقه قبلی: فراوانی (%) 109=n 5=n 55=n 54=n کمتر از یک هفته 43 (100) 0 (0) 15(9/34) 28 (1/65) 044/0 بین یک هفته تا یکماه 17 (100) 0 (0) 11(7/64) 6 (3/35) بین یک ماه تا یکسال 26 (7/89) 3 (3/10) 002/0 17(4/65) 9 (6/34) بیش از یکسال 23 (92) 2 (8) 12(2/52) 11 (8/47) علت نیاز به بستری در موارد نیازمند بستری: فراوانی (%) 184=n 148=n خطر صدمه به خود 49 (7/55) 39 (3/44) 01/0 خطر صدمه به دیگران 34 (3/49) 35 (7/50) خطر صدمه به خود ودیگران 29 (4/41) 41 (6/58) سایر موارد 72 (6/68) 33 (4/31) جدول 5 – تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه احتمال بستری شدن در صورت نیاز به بستری متغیر ضریب رگرسیون B خطای معیار Wald P Odds Ratio CI 95% حد پایین حد بالا جنس تحصیلات 969/0 064/0- 23/0 028/0 001/0 025/0 634/2 938/0 678/1 888/0 135/4 992/0 بحث در این پژوهش 426 مراجعهکننده به اورژانس روانپزشکی دو بیمارستان طالقانی و امام حسین (ع) بررسی شدند که 9/77% آنان نیاز به بستری داشتند."