خلاصه ماشینی:
"شاید با کمی اغراق بتوان ادعا کرد که تعداد پیکره‌های مستقل و قابل طرح به عنوان مجسمه در تاریخ گذشته ایران بسیار انگش شمار است.
از این‌رو توجه به پژوهش‌هایی که رویکردی علمی هنری به این آثار دارد ضروریست،و به همین دلیل پایان‌نامه‌ها و تحقیق‌های دانشجویی یکی از موارد قابل توجه است.
اما بخش عملی این رساله نیز با عنوان«چهره‌های پنهان در سنگ»تلاشی است در توجه به فضای پیرامون محیطهای هنری و استفاده از امکانات موجود برای احیا'هنر حجاری ایران.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نماد دلخوشی‌های بزرگ به بهانه برگزاری نمایشگاه گروه دیوار سفید کیوان عسگری امنیت موقت اتفاق افتاد و احساس من بودن را بسیار ظریف و شکننده،توام با ارتعاشی شاعرانه به خاطره‌ی خوابی کوچاند که شاید همگی ما دیدیم.
حال دیگر به افق نمی‌اندیشیم که افق عمود در بستر سفید خود خاطره‌ی خوابی را به یاد می‌آورد که همگی دیدیم و به خاطر سپردیم."
(
, 
, 
)
