خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) طراحی سیاه سفید آرمان یعقوبپور امروزه در جامعهای زندگی میکنیم که بسیاری از هنرمندان با اندیشههای متفاوت حضور دارند،اندیشههایی که گاه تضاد با اندیشهی دیگری است،حال در چنین اوضاع و احوالی مخاطب اثر هنری سردرگم میشود و برای یافتن آنچه حقیقت میپندارد بهدنبال هنرمند میگردد که بتواند با آثار او ارتباط برقرار کند.
اگر کمی سطحی به آثار نگریسته شود مخاطب ناآگاه میگوید کار او همانند دوربین عکاسی تقلید از طبیعت است ولی خود بهتر میدانیم که فیگورهای این هنرمند فیگورهای منجمد شده ناتورالیستی نیستند بلکه به دنبال رهایی از این انجمادند.
اگر بخواهیم میان دوره اول و دوره آخر آثار تفاوتی قائل باشیم میتوان گفت در سالهای نخست شخصیت و روحیه توام با بدبینی هنرمند،بر آثار سایه انداخته ولی در آثار متاخر او شخصیت فیگور و یا مدل قصد چیرهشدن به صفحه تصویر را دارد در این دوره مهویس آنقدر غرق در شخصیتپردازی میشود که ساختن فضای اطراف فیگور را فدای چهره او مینماید."