خلاصه ماشینی:
"چرا که در این وانفسا که دغدغه هویت و بیهویتی و نیز معنوی و غیر معنوی ذهن بسیاری از سیاستگذاران تجسمی را به خود مشغول کرده و نگاه گل و بلبلی از در و دیوار نمایشگاههای رسمی و غر رسمی میبارد،آثار نصیریان نشان از این داشت که هنوز کفگیر نقاشی به تهدیگ نخورده و هستند هنرمندانی که برای خوشایند ذهنهای عادتزده کار نمیکنند.
نکته قابل توجه دیگر اینکه برخلاف بسیاری از نقاشان که با گذشت زمان عناصر عینی را با دلیل و بیدلیل از فضایی تابلو خارج کرده و چیز به دردبخور و دانگیری را جایگزین آن نمیکنند،در آثار وحید ما شاهد ورود هر چه بیشتر عناصر آشنا به درون اثر از یک طرف و بیرون رفتن ژست روشنفکرانه(که دیرزمانی است دامنگیر فضای نقاشی ما شده)از طرف دیگر هستیم.
وجود هنرمندانی همچون نصیریان که تعدادشان به زحمت به انگشتان یک دست میرسد غنیمتی است که میتواند برای نسل جوان که تجربیات نه چندان پر بار و مؤثر نسلهای گذشته را در پیشرو دارد،به عنوان الگویی مناسب مورد توجه قرار گیرد."