خلاصه ماشینی:
"خوب آن سالها این روش معمول نبود و خانم ریاضی به خاطر علاقهای که به نقاشی و هنرجویان داشت بدون این که کسی از ایشان بخواهد سر کلاسها و کارگاههای دیگر میآمد و به کار بچهها نظارت میکرد و این برای کسانی که سالها سنتی درس داده بودند خوشایند نبود.
حتی به یاد دارم که میگفتند اگر ایشان طراحی بلد است چرا روی کار بچهها کار نمیکند تا آنها کار کردن را یاد بگیرند!؟ روش تدریس ایشان،روش بوزار بود و بیشتر از طریق دادن اطلاعات بچهها را با نقاشی آشنا میکرد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) متاسفانه بهخاطر عمر کوتاه خانم ریاضی،ایشان نمایشگاه مستقلی برپا نکردند زیرا تمام وقتشان صرف آموزش میشد،اما از روی کار شاگردانشان و فضاهایی که ایجاد میکرد،رنگهایی که به کار میبرد میتوان حدس زد،دیدشان نسبت به نقاشی چگونه بوده است به دلیل نوع برخورد و دیدشان به طبیعت،و اغراقها و اعواجهایی که در طراحی و نقاشی اعمال میکرد نوعی اکسپرسیون خاص ایجاد میشد که در آثار معدودی که از ایشان بهجا مانده مشهود است."