تو بیگانه خوانش (یادداشتی بر دومین اکسپوی تهران) مقاله

"پیش از آن‌که هر حرف و حدیثی درباره‌ی اکسپوی آینده آغاز شود باید به نحوه ارزش‌گذاری‌ها و قیمت‌گذاری‌ها اندیشید و بر پروژه کارشناسی و معرفی آثار به ارگان‌ها فکر کرد و برنامه‌ ارایه داد. می‌خواهید تصور عمومی در مورد مدرنیسم را از همین‌که‌ هست هم خرابتر کنید؟می‌خواهید آبروی نوجویی‌های هنری‌ را ببرید؟می‌خواهید وقتی بسته‌بندی آثار را در انبار ادارات باز کردند به هنر و هنرمند ایرانی بخندند با این‌که شکوه و جلالش را ستایش کنند؟ ارایه آثار غیرمرتبط به مشتریان نتایج وخیمی دارد!در ضمن‌ این‌که مشتری اکسپو فقط دولت نیست،در اکسپوی قبلی‌ آن‌قدر حول و ولا داشتیم که جز اندک مواردی(و آن هم به‌ دلیل قیمت‌های کاذب)مشتری خصوصی هنر فراموش شد. نمی‌دانم چرا هنر خسته نمی‌شود از این‌که متاع‌ کسادی باشد!از همین حالا باید فکری به حال اکسپو آینده‌ کرد."