خلاصه ماشینی:
"علی رضا شهبازی عکاس و نقاش،مبتکر شیوهها و داروهای عکاسی،نوازنده و آشنا به موسیقی مدتها عکاسی و تکنیکهای وابسته به این هنر را تدریس کرد و در جامعهی هنرمندان به عنوان عکاس هنرمند و عکاس جنگ شناخته شده بود.
بافت و نور و سایه را بخش جداناپذیر از ترکیببندی و برای بیان واقعییتهای موضوعی عکس مهم میشمرد و به همین دلیل آثارش از حوزه عکس گرافیک فراتر رفت و به هنری تبدیل شد که به معنای همیشگی مییابد: هرلحظه اندیشههای تازه را میتوان در عکسها یافت، تفکری که برگرفته از فرهنگ بومی و سنتی ایران است،و بیانکننده نگرش و احساسات شهبازی از طریق عکسهایش بود.
علی رضا شهبازی در عکسهایش اغلب از مناظر شهری و چهرههای انسانی استفاده میکرد،رنگها را،به وسیلهی گواش و یا رنگ روغن با قلم مو بر روی عکسهایی از منظرها میگذشت و در بعضی مواقع از تکنیکهای عکاسی به وسیله داروهایی که خود اختراع کرده بود برای رنگگذاری یا حذف رنگ و فرم استفاده میکرد."