خلاصه ماشینی:
"نقد مخاطب نوری حتی اندک به بهانه برگزاری نمایشگاهی از عکسهای شهریار توکلی در گالری هفت ثمر و چاپ کتاب«اگر تو مرا نبینی» علی رضا یزدانی در مجموعه عکسهایی که در سال 8731 در گالری هفت ثمر به نمایش درآمد،عکسی در دیدم که تکه سنگ بزرگی را نشان میداد.
در عکسهای"چراغ"توکلی به سراغ نور رفته است.
توکلی توجه ما را به چراغهایی معطوف میکند که در دل تاریکی شب نور افشانی میکنند،و در گسترهی آن بسیار کوچک و ناچیز هستند.
خیابانها،مغازهها،جادهها،ماشینها،درختها،کوچهها و تیرهای چراغ،درها و پنجرهها،دیوارها کوهها و جنگلها و سنگها و رودخانهها و"آسمان و زمین"و دریاها و همهی چیزهایی که در روشنایی و هیاهوی روز برایمان آشنا بودند و بیتفاوت از کنارشان میگذشتیم، اکنون،همه در پردهای از ابهام فرو میروند و چهرهای غریب و حالتی رمزآلود پیدا میکنند.
توکلی ماشینی نارنجی رنگ را زیر نور چراغ خیابان نشانمان میدهد.
ناخودآگاه به یاد عکس از مجموعهی"درخت،علف،سنگ"میافتم و خاطر آن سنگ در ذهنم مرور میشود و باز در پی آنم که در میان این عکسها هم،خود توکلی را جستجو کنم."