خلاصه ماشینی:
"زمانی که آنجا بودم،با کسانی مثل آقای کنیر و خانم کالورت آشنا شدم که شما اگر تاریخچه گرافیک را ورق بزنید نام اینها در ردیف بهترین تایپوگرافرها و طراحان حروف برجسته دنیا آمده است.
البته این رساله 6 نسخه بود و ایشان یک نسخه را پاره کردند و نهایتا هم در روز دفاعیه آفتابی نشدند اما من سؤالم این است که اگر این آقای محترم طراح حروفند چرا تا به حال حروف دیگری طراحی نکردهاند یا اینکه کسی در جای حتی یک خط صاف از ایشان ندیده است.
دهه چهل شروع اولین کارهای طراحی حروف در ایران بود ما دو طراحی حروف در این سالها داریم یکی تایپفیس لاتین است که متعلق به آقای هوشنگ کاظمی است و برای استفاده در یکسری پوستر برای سازمان جلب سیاحان طراحی کرده بودند و دیگری یک تایپفیس فارسی است کار آقای بهزاد حاتم که هرکدام در نوع خود بینظیرند.
ما در ایران دو نوع افرادی که در این زمینه کار کردهاند یا مدعی اند که دارند کار میکنند داریم:یک گروه خطاطانی هستند که به عنوان طراح گرافیک خودشان را مطرح کردهاند و به لحاظ اینکه از طریق سنتی و خیلی متعصبانه خط را آموزش دیدهاند، (به تصویر صفحه مراجعه شود) خودشان را وابسته به قواعد سنتی کردهاند و خیلی مشکل است برایشان که قالب کهنه را بشکنند و آن را وحی الهی میدانند و همان کارها را به غلط به عنوان کار گرافیک در جاهای مختلف ارائه میدهند زیرا ما زمانی میگوییم گرافیک که منظورمان بیان تصویری است و تا نباشد فرم به تنهایی هیچ ارزش هنری نخواهد داشت."