چکیده:
در این مقاله دستگاه شمار در مقولهی اسم در زبان فارسی از جنبههای مختلف زبانشناختی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است؛یعنی جنبههای ردهشناختی،نحوی،معنایی و جنبههای ساختواژی.بدین ترتیب شاید این اولین مقالهای باشد که به صورت چند جانبه و از ابعاد مختلف،به بررسی زبانشناختی این مقوله پرداخته است.براساس تحلیل ارائه شده در بخشهای مختلف این مقاله،نکات جالبی بدست آمده که به نظر میرسد برای اولین بار در اینجا ارائه شده باشد.ضمن بحث مبسوط و مستدل این نکات در متن مقاله،نتایج بدست آمده در بخش پایانی مقاله ارائه گردیده است.
خلاصه ماشینی:
"را نیز مشخص میکند و آن این که برای جمع بستن اسم در زبان فارسی از دو راهکار ساختواژی و نحوی به طور
در موارد زیادی اسم به صورت جمع به کار میرود و در آن مفهوم«تعدد»مورد نظر نیست،بلکه مفاهیم دیگری مطرح است که در این بخش به آنها میپردازیم.
جمع هستند این است که در برخی از بافتهای ویژهی کلام چنانکه نهاد جمله قرار گیرند،میتوانند با فعل جمع مطابقه داشته باشند؛مانند جملهی زیر:
یک عبارت ظاهر شود دیگر تکواژ نیست،بلکه کلمه است و این کلمه چنانکه مفرد باشد از دو بخش معنایی متفاوت
این معنا به ناچار باید از جایی آمده باشد و آنجا تکواژ صفر است که در زبان فارسی نشانهی مفرد و اسم میباشد،
آنچه در این بخش حائز اهمیت است،مسائل ساختواژی اسم جمع بستهی فارسی است.
ترتیب مشخص میشود که این به دلیل تکواژ جمع است که صفتهایی چون تازه ،بهترین و جعلی به اسم تغییر مقوله
سازههایی هستند که از بیش از یک تکواژ ساخته شدهاند ولی براساس نظر ینسن این کلمات چه در زبان فارسی و چه
بدین ترتیب میتوان گفت کلمات جمع مکسر در عربی نیز مانند فارسی از دو تکواژ ساخته شدهاند،با این تفاوت
است که مواردی از این جمعهای مکسر دیده شده که مفرد آنها اصلا وارد زبان فارسی نشده است،مانند:
در اینجا لازم است به چند نکتهی دیگر در مورد برخی تکواژهای جمع اشاره کنیم: نکتهی اول:تکواژ /-un/ در«انقلابیون»و /-in/ در«معلمین»که در تعدادی از کلمات فارسی مشاهده میشوند
4. طرح مسالهی وجود تکواژ مفرد صفر در زبان فارسی و در نتیجه سازه بودن اسم مفرد،به این معنا که حداقل"